نمایش ارزش مکانی روشی برای نمایش اعداد است که در آن ارزش رقم ها با قرار گرفتن در مکان های مختلف ( مانند یکان، دهگان، یا صدگان ) تغییر می کند. به عبارتی دیگر، برخلاف شیوه های نمایش دیگر مانند عددنویسی رومی، مرتبهٔ بزرگی رقم ها به ترتیب آن ها بستگی دارد. این روش، حساب را ساده تر کرد و در نتیجه به سرعت در سراسر جهان گسترش یافت.
با استفاده از ممیز، این روش می تواند کسرها و ارزش عددی اعداد حقیقی را نیز نشان دهد. عددنویسی بابلی اولین روش عددنویسی بود که از نمایش ارزش مکانی، در مبنای ۶۰تایی، استفاده کرد. عددنویسی هندی - عربی نوعی از نمایش ارزش مکانی در پایهٔ ۱۰ است که پراستفاده ترین روش عددنویسی در سراسر جهان است.
به عنوان مثال داریم: 368 = 3 × 100 + 6 × 10 + 8 × 1 که در آن ۱، ۱۰، و ۱۰۰ به ترتیب ارزش مکانی رقم های ۸، ۶، و ۳ هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبا استفاده از ممیز، این روش می تواند کسرها و ارزش عددی اعداد حقیقی را نیز نشان دهد. عددنویسی بابلی اولین روش عددنویسی بود که از نمایش ارزش مکانی، در مبنای ۶۰تایی، استفاده کرد. عددنویسی هندی - عربی نوعی از نمایش ارزش مکانی در پایهٔ ۱۰ است که پراستفاده ترین روش عددنویسی در سراسر جهان است.
به عنوان مثال داریم: 368 = 3 × 100 + 6 × 10 + 8 × 1 که در آن ۱، ۱۰، و ۱۰۰ به ترتیب ارزش مکانی رقم های ۸، ۶، و ۳ هستند.
wiki: ارزش مکانی