ارزاء

لغت نامه دهخدا

ارزاء. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ رُزء. مصیبت ها :
رمانی الدّهر بالأرزاء حتی
فؤادی فی غشاء من نبال.
متنبّی.

ارزاء. [ اِ ] ( ع مص ) پشت بازنهادن به. || پناه گرفتن به. ( منتهی الأرب ). || پناه با کسی دادن. ( تاج المصادر بیهقی ). پناه بکسی دادن. || نزدیک گردانیدن کشتی بکنار دریا .

پیشنهاد کاربران

بپرس