ارذال

لغت نامه دهخدا

ارذال. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ رَذل. فرومایگان. ( غیاث اللغات ). ناکسان. ( مهذب الاسماء ). دونان. خسیسان.
ارذال. [ اِ ] ( ع مص ) ناکس و فرومایه گردانیدن کسی را. ( منتهی الأرب ). فرومایه کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). || صاحب ناکسان و فرومایگان گشتن. || رذل گردیدن اصحاب کسی. ( منتهی الأرب ).

فرهنگ معین

(اَ ذَ یا ذِ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ رذل ، فرومایگان ، ناکسان .

فرهنگ عمید

= رذل

پیشنهاد کاربران

ارذال. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ رَذل. فرومایگان. ( غیاث اللغات ) . ناکسان. ( مهذب الاسماء ) . دونان. خسیسان.
ارذال. [ اِ ] ( ع مص ) ناکس و فرومایه گردانیدن کسی را. ( منتهی الأرب ) . فرومایه کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) . || صاحب ناکسان و فرومایگان گشتن. || رذل گردیدن اصحاب کسی. ( منتهی الأرب ) .
... [مشاهده متن کامل]

منبع. لغت نامه دهخدا