آردی ایکس. آر. دی. ایکس یا هکسوژن ( به انگلیسی: RDX ) یک ترکیب آلی با فرمول 3 ( O2NNCH2 ) است. این ماده یک جامد سفیدرنگ بدون بو و مزه است که عمدتاً به عنوان ماده منفجره مورد استفاده قرار می گیرد. [ ۲] از لحاظ شیمیایی این ماده یک نیترامید طبقه بندی می شود و خواصی شبیه به اچ ام ایکس دارد. این ماده منفجره قدرتی کمی بیشتر از تی ان تی دارد و در جنگ جهانی دوم و پس از آن بسیار کاربرد داشته و دارد. این ماده عامل انفجاری در بمب خمیری C - 4 است. آر. دی. ایکس یک ماده منفجره پایدار جهت انبارش و از قوی ترین مواد منفجره شناخته شده نظامی است. [ ۲]
آر. دی. ایکس همچنین به نام های سیکلونیت، هکسوژن ( مخصوصا در زبان روسی، فرانسوی و آلمانی و کشورهای متأثر از این زبان ها ) ، T4 و نام شیمیایی «سیکلو تری متیلین تری نیترامین» نیز شناخته می شود.
در دهه ۱۹۳۰ زرادخانه سلطنتی بریتانیا به تحقیق در مورد سیکلونیت برای مصرف علیه یو - بوت های آلمانی که بدنه ای ضخیم تر از قایق های دیگر داشت، شروع کرد. هدف ساخت ماده منفجره ای قوی تر از تی ان تی بود. به دلیل مسائل امنیتی بریتانیا این ماده را "Research Department Explosive" یا "R. D. X" به معنای "ماده منفجره دپارتمان تحقیقات" نامگذاری کرد. [ ۳]
از آر. دی. ایکس در طول جنگ جهانی دوم به طور گسترده ای استفاده شد که اغلب با ترکیب تری نیتروتولوئن شکل می گرفت از قبیل تورپکس، کامپوزیشن ب، سیکلوتول، کامپوزیشن اچ۶.
از آر. دی. ایکس برای ساخت اولین ماده منفجره خمیری استفاده گردید.
آر. دی. ایکس پایه ساخت مواد منفجره بسیاری است:
کامپوزیشن آ: ماده منفجره ای گرانولی ( دانه دانه ) شامل آر. دی. ایکس و یک موم کاهنده حساسیت.
کامپوزیشن ب: ترکیبی قابل قالب گیری شامل ۵۹٫۵٪ آر. دی. ایکس و ۳۹٫۴٪ تی ان تی همراه با یک درصد موم کاهنده حساسیت.
کامپوزیشن سی: از کامپوزیشن سی برای اولین بار در جنگ جهانی دوم استفاده گردید، اما انواع مختلفی از آن ساخته شد از جمله سی - ۲، سی - ۳ و سی - ۴؛ سی - ۴ شامل ۹۱٪ آر. دی. ایکس، یک عامل پلاستیکی کننده، ۵٫۳٪ دیابکتیل ساباکات، یک عامل بایندر ( عامل چسبیدن مواد بهم ) که معمولاً ۲٫۱٪ پلی ایزوبوتیلین می باشد و ۱٫۶٪ روغن است. [ ۴]
کامپوزیشن سی. اچ - ۶: ۹۷٫۵٪ آر. دی. ایکس، ۱٫۵٪ کلسیم استئارات، ۰٫۵٪ پلی ایزوبوتیلین و ۰٫۵٪ گرافیت.
سیکلوتول: ترکیب قابل قالب گیری از ۵۰ تا ۸۰٪ آر. دی. ایکس و ۲۰ تا ۵۰٪ تی ان تی که با توجه به نسبت آر. دی. ایکس به تی ان تی نامگذاری می شود مانند سیکلوتول ۷۰/۳۰.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآر. دی. ایکس همچنین به نام های سیکلونیت، هکسوژن ( مخصوصا در زبان روسی، فرانسوی و آلمانی و کشورهای متأثر از این زبان ها ) ، T4 و نام شیمیایی «سیکلو تری متیلین تری نیترامین» نیز شناخته می شود.
در دهه ۱۹۳۰ زرادخانه سلطنتی بریتانیا به تحقیق در مورد سیکلونیت برای مصرف علیه یو - بوت های آلمانی که بدنه ای ضخیم تر از قایق های دیگر داشت، شروع کرد. هدف ساخت ماده منفجره ای قوی تر از تی ان تی بود. به دلیل مسائل امنیتی بریتانیا این ماده را "Research Department Explosive" یا "R. D. X" به معنای "ماده منفجره دپارتمان تحقیقات" نامگذاری کرد. [ ۳]
از آر. دی. ایکس در طول جنگ جهانی دوم به طور گسترده ای استفاده شد که اغلب با ترکیب تری نیتروتولوئن شکل می گرفت از قبیل تورپکس، کامپوزیشن ب، سیکلوتول، کامپوزیشن اچ۶.
از آر. دی. ایکس برای ساخت اولین ماده منفجره خمیری استفاده گردید.
آر. دی. ایکس پایه ساخت مواد منفجره بسیاری است:
کامپوزیشن آ: ماده منفجره ای گرانولی ( دانه دانه ) شامل آر. دی. ایکس و یک موم کاهنده حساسیت.
کامپوزیشن ب: ترکیبی قابل قالب گیری شامل ۵۹٫۵٪ آر. دی. ایکس و ۳۹٫۴٪ تی ان تی همراه با یک درصد موم کاهنده حساسیت.
کامپوزیشن سی: از کامپوزیشن سی برای اولین بار در جنگ جهانی دوم استفاده گردید، اما انواع مختلفی از آن ساخته شد از جمله سی - ۲، سی - ۳ و سی - ۴؛ سی - ۴ شامل ۹۱٪ آر. دی. ایکس، یک عامل پلاستیکی کننده، ۵٫۳٪ دیابکتیل ساباکات، یک عامل بایندر ( عامل چسبیدن مواد بهم ) که معمولاً ۲٫۱٪ پلی ایزوبوتیلین می باشد و ۱٫۶٪ روغن است. [ ۴]
کامپوزیشن سی. اچ - ۶: ۹۷٫۵٪ آر. دی. ایکس، ۱٫۵٪ کلسیم استئارات، ۰٫۵٪ پلی ایزوبوتیلین و ۰٫۵٪ گرافیت.
سیکلوتول: ترکیب قابل قالب گیری از ۵۰ تا ۸۰٪ آر. دی. ایکس و ۲۰ تا ۵۰٪ تی ان تی که با توجه به نسبت آر. دی. ایکس به تی ان تی نامگذاری می شود مانند سیکلوتول ۷۰/۳۰.
wiki: آردی ایکس