اَردکانی یَزدی، میرزا علی اکبر (ح ۱۲۶۰ـ قم ۱۳۴۴ق)
مدرّس فلسفه، عارف، ریاضی دان و پزشک. وی پس از تحصیل مقدمات علوم در زادگاهش، به اصفهان مهاجرت کرد و ۴۰ سال به آموختن و آموزش اشتغال ورزید، سپس به عزم درک درس مدرس زنوزی، میرزای جلوه، محمدرضا قمشه ای و میرزا حسین سبزواری به تهران رفت. پس از چند سال به قم مهاجرت کرد و به تدریس در فنون مختلف پرداخت. حسین قمی، کاظم عصار، سید محمدتقی خوانساری، میرزا خلیل کمره ای، روح الله خمینی از شاگردان اویند. از آثارش: ترجمه و شرح رسالة الوجود جامی؛ ترجمه و شرح المشاعر ملاصدرا یا الحکمة العمادیه که به نام بدیع الملک میرزا ملقب به عمادالدوله تألیف کرده؛ رساله بدیعه الهیه؛ حواشی بر کتاب های اسفار، شواهدالربوبیة، شرح فصوص الحکم، و شرح منظومۀ سبزواری. اشعاری نیز با تخلص «تجلّی» سروده است.
مدرّس فلسفه، عارف، ریاضی دان و پزشک. وی پس از تحصیل مقدمات علوم در زادگاهش، به اصفهان مهاجرت کرد و ۴۰ سال به آموختن و آموزش اشتغال ورزید، سپس به عزم درک درس مدرس زنوزی، میرزای جلوه، محمدرضا قمشه ای و میرزا حسین سبزواری به تهران رفت. پس از چند سال به قم مهاجرت کرد و به تدریس در فنون مختلف پرداخت. حسین قمی، کاظم عصار، سید محمدتقی خوانساری، میرزا خلیل کمره ای، روح الله خمینی از شاگردان اویند. از آثارش: ترجمه و شرح رسالة الوجود جامی؛ ترجمه و شرح المشاعر ملاصدرا یا الحکمة العمادیه که به نام بدیع الملک میرزا ملقب به عمادالدوله تألیف کرده؛ رساله بدیعه الهیه؛ حواشی بر کتاب های اسفار، شواهدالربوبیة، شرح فصوص الحکم، و شرح منظومۀ سبزواری. اشعاری نیز با تخلص «تجلّی» سروده است.