اردوگاه کار اجباری یانوفسکا یک اردوگاه کار اجباری نازی بود که عناصر اردوگاه های کاری ، انتقالی و مرگ را با هم ترکیب کرده بود. [ ۱] این اردوگاه در سپتامبر ۱۹۴۱ در حومه Lwów در لهستان شرقی / اوکراین غربی ( امروزه: لووف، اوکراین ) تأسیس شد. نام این اردوگاه از نام خیابانی در آن حوالی با عنوان Janowska در لووف، جمهوری دوم لهستان، گرفته شد.
اردوگاه در نوامبر ۱۹۴۳ برچیده شد، و شواهد مربوط به کشتار در طی برنامه دستور ویژه ۱۰۰۵ نازی های به طور گسترده پاکسازی شدند. برآوردها مجموع زندانیانی را که از اردوگاه یانوفسکا گذر کرده اند میان ۱۰۰٬۰۰۰ تا ۱۲۰٬۰۰۰ تن، عمدتاً یهودیان لهستانی و شوروی، تخمین زده اند. [ ۲] تعداد قربانیان کشته شده در اردوگاه ۳۵٬۰۰۰ تا ۴۰٬۰۰۰ تن تخمین زده می شود.
لووف ( Lviv ) درست پیش از جنگ جهانی دوم شهری چند فرهنگی بود و ۳۱۲٬۲۳۱ تن جمعیت داشت. ۱۵۷٬۴۹۰ لهستانی تبار شهر کمی بیش از ۵۰ درصد جمعیت را تشکیل می دهند، و یهودیان با ۳۲ درصد ( ۹۹٬۵۹۵ ) و اوکراینی ها با ۱۶ درصد ( ۴۹٬۷۴۷ ) در رتبه های بعدی بودند. [ ۳] در ۲۸ سپتامبر ۱۹۳۹، پس از حمله مشترک شوروی و آلمان، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و آلمان نازی اقدام به امضای پیمان مرزی آلمان و شوروی کردند که حدود ۲۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع از سرزمین لهستان را که در آن ۱۳٫۵ میلیون تن از هر ملیتی ساکن بودند، به شوروی اختصاص می داد. لووف سپس به عنوان بخشی از جمهوری شوروی سوسیالیستی اوکراین به اتحاد جماهیر شوروی پیوست. [ ۴]
در هنگام حمله آلمان به اتحاد جماهیر شوروی در ژوئن ۱۹۴۱، حدود ۱۶۰٬۰۰۰ یهودی در این شهر زندگی می کردند ؛[ ۵] تعداد آنها به دلیل ورود پناهجویان یهودی از لهستان تحت اشغال آلمان در اواخر سال ۱۹۳۹ ده ها هزار تن افزایش یافته بود. [ ۶] آلمان در ۳۰ ژوئن ۱۹۴۱ توسط ورماخت اشغال شد و یهودیان تحت فشار قرار گرفتند تا اجساد قربانیان کشتار زندانیان توسط NKVD را از میان ببرند؛ و به همین دلیل در تبلیغات نازی ها و ملی گرایان اوکراینی یهودیان در این کشتار مقصر دانسته شدند. [ ۷] در کشتارهای ژوئیه و نیز کشتارها توسط آینزاتس گروپن، هزاران یهودی به قتل رسیدند. [ ۶]
مقام های آلمانی چندین مرکز نگهداری یهودیان در نزدیکی لووف برپا کردند. علاوه بر گتو لووف، در سپتامبر ۱۹۴۱ این مقام ها کارخانه ساخت تسلیحات Deutsche Ausrüstungswerke را در خیابان یانوفسکا در حومه شمال غربی لووف راه اندازی کردند. [ ۸] این کارخانه به بخشی از شبکه کارخانه های متعلق و تحت مدیریت اس اس تبدیل شد. فرمانده اردوگاه اس اس - هاوپت اشتورمفورر فریتس گباور بود. یهودیانی که در این کارخانه کار می کردند به عنوان کارگران اجباری مورد بهره کشی قرار می گرفتند و عمدتاً در نجاری و فلزکاری کار می کردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاردوگاه در نوامبر ۱۹۴۳ برچیده شد، و شواهد مربوط به کشتار در طی برنامه دستور ویژه ۱۰۰۵ نازی های به طور گسترده پاکسازی شدند. برآوردها مجموع زندانیانی را که از اردوگاه یانوفسکا گذر کرده اند میان ۱۰۰٬۰۰۰ تا ۱۲۰٬۰۰۰ تن، عمدتاً یهودیان لهستانی و شوروی، تخمین زده اند. [ ۲] تعداد قربانیان کشته شده در اردوگاه ۳۵٬۰۰۰ تا ۴۰٬۰۰۰ تن تخمین زده می شود.
لووف ( Lviv ) درست پیش از جنگ جهانی دوم شهری چند فرهنگی بود و ۳۱۲٬۲۳۱ تن جمعیت داشت. ۱۵۷٬۴۹۰ لهستانی تبار شهر کمی بیش از ۵۰ درصد جمعیت را تشکیل می دهند، و یهودیان با ۳۲ درصد ( ۹۹٬۵۹۵ ) و اوکراینی ها با ۱۶ درصد ( ۴۹٬۷۴۷ ) در رتبه های بعدی بودند. [ ۳] در ۲۸ سپتامبر ۱۹۳۹، پس از حمله مشترک شوروی و آلمان، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و آلمان نازی اقدام به امضای پیمان مرزی آلمان و شوروی کردند که حدود ۲۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع از سرزمین لهستان را که در آن ۱۳٫۵ میلیون تن از هر ملیتی ساکن بودند، به شوروی اختصاص می داد. لووف سپس به عنوان بخشی از جمهوری شوروی سوسیالیستی اوکراین به اتحاد جماهیر شوروی پیوست. [ ۴]
در هنگام حمله آلمان به اتحاد جماهیر شوروی در ژوئن ۱۹۴۱، حدود ۱۶۰٬۰۰۰ یهودی در این شهر زندگی می کردند ؛[ ۵] تعداد آنها به دلیل ورود پناهجویان یهودی از لهستان تحت اشغال آلمان در اواخر سال ۱۹۳۹ ده ها هزار تن افزایش یافته بود. [ ۶] آلمان در ۳۰ ژوئن ۱۹۴۱ توسط ورماخت اشغال شد و یهودیان تحت فشار قرار گرفتند تا اجساد قربانیان کشتار زندانیان توسط NKVD را از میان ببرند؛ و به همین دلیل در تبلیغات نازی ها و ملی گرایان اوکراینی یهودیان در این کشتار مقصر دانسته شدند. [ ۷] در کشتارهای ژوئیه و نیز کشتارها توسط آینزاتس گروپن، هزاران یهودی به قتل رسیدند. [ ۶]
مقام های آلمانی چندین مرکز نگهداری یهودیان در نزدیکی لووف برپا کردند. علاوه بر گتو لووف، در سپتامبر ۱۹۴۱ این مقام ها کارخانه ساخت تسلیحات Deutsche Ausrüstungswerke را در خیابان یانوفسکا در حومه شمال غربی لووف راه اندازی کردند. [ ۸] این کارخانه به بخشی از شبکه کارخانه های متعلق و تحت مدیریت اس اس تبدیل شد. فرمانده اردوگاه اس اس - هاوپت اشتورمفورر فریتس گباور بود. یهودیانی که در این کارخانه کار می کردند به عنوان کارگران اجباری مورد بهره کشی قرار می گرفتند و عمدتاً در نجاری و فلزکاری کار می کردند.
