اردوگاه کار اجباری


معنی انگلیسی:
concentration camp

دانشنامه آزاد فارسی

اُردوگاه کارِ اِجباری (concentration camp)
اُردوگاه کارِ اِجباری
اردوگاه زندانیان غیرنظامی در زمان جنگ یا در زمان فرمانروایی حکومت تمامیت خواه. نخستین اردوگاه کار اجباری را بریتانیایی ها در جنگ دوم بوئر (۱۸۹۹) در افریقای جنوبی ساختند تا زنان و کودکان آفریکانر را در آن نگهداری کنند (متعاقباً، در این اردوگاه بیش از ۲۰ هزار تن جان سپردند). نازی ها پس از آنکه آدولف هیتلر در ژانویۀ ۱۹۳۳ به مقام صدراعظمی رسید، در آلمان و اروپای اشغالی (۱۹۳۳ـ۱۹۴۵) صدها اردوگاه کار اجباری تأسیس کردند تا مخالفان خود را زندانی کنند. معروف ترین اردوگاه ها در جنگ جهانی دوم، اردوگاه های مرگ آشویتس، بلزن، داخائو، مایدانک، سوبیبور، و تربلینکا بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس