اردوانیان. [ اَ دَ ] ( اِخ ) اشکانیان. پادشاهان پارت. اردوانیون : همگان او [ اشک ] را معظم داشتندی و مقدم دانستندی و نامه و سخن او را حرمت نهادندی بحکم آنکه از نژاد پادشاه بزرگ بود و میانه مملکت او داشت و این قاعده اشغانیان و اردوانیان در میان ملوک الطوایف تا آخر عهد ایشان مستمر بود... و این اشغانیان و اردوانیان را آثاری نبوده است که از آن باز توان گفت و آخر ایشان اردوان بود که اردشیر او رابکشت و دختر او را بزن کرد. ( فارسنامه ابن البلخی چ کمبریج ص 59 ). رجوع به اردوانیون و اشکانیان شود.
