لغت نامه دهخدا
ارده کنجد. [ اَ دَ / دِ ی ِ ک ُ ج ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) مالیده ای است از کنجد که با رطب و دوشاب خورند. ( شمس اللغات ). لکد. ( دهار ). حلواارده :
فصل تاسع قدمی نه بدکان بقال
کام خود از رطب و ارده کنجد بردار.بسحاق اطعمه.
فرهنگ فارسی
مالیده ایست از کنجد که با رطب و دوشاب خورند