اردملیش

لغت نامه دهخدا

اردملیش. [ ] ( اِخ ) مقری در نفح الطیب از ابن حیان آرد: دشمن بر بربشتر قصبه شهر برطانیه نزدیک سرقسطه غلبه کرد ( به سال 456 هَ. ق. ). و لشکر اردملیش بدانجا فرودآمد و آنرا در حصار گرفت و یوسف بن سلیمان بن هود در حمایت آن قصبه تقصیر کرد واهل آنرا بخود واگذاشت و دشمن چهل روز آنجا ببود و چون بجهت کمی قوت بین اهالی نزاع درگرفت و دشمن آگاه شد محاصره و قتال را تشدید کرد تا با 5000 تن زره پوش وارد شهر اول شد و مردم بدهشت افتادند و در شهر داخلی تحصن گزیدند و بین آنان جنگهای شدید واقع و 500 فرنگی کشته شد و سپس بعلت خرابی قنات آب امان خواستند و دشمن آنان را امان داد و چون بیرون آمدند اعداء نکث عهد و خیانت کردند و همه را بجز قائدبن طویل و قاضی بن عیسی و گروهی از بزرگان ، بکشتند و اموال و امتعه لایحصی بدست آوردند. ( حلل السندسیة ج 2 ص 188 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس