اردشیر یگانگی معروف به ارباب اردشیر یگانگی، بنیانگذار نخستین کارخانه مدرن چرم سازی در همدان است. او در سال ۱۳۱۴ نخستین کارخانه برق هیدرولیک را که با نیروی آب کار می کرد، بر روی تپه عباس آباد همدان دایر کرد. سهامدار عمده این شرکت، که برق الوند نام داشت، مردم شهر همدان بودند. اردشیر یگانگی نخستین کارخانه، بستنی و آلاسکا سازی را با خرید سردخانه های مدرن و سایر تجهیزات مورد نیاز از شوروی، در ایران راه اندازی کرد. همچنین دو خیابان اصلی شهر همدان بنام ابن سینا و عباس آباد پس از جنگ جهانی دوم توسط او بازسازی شد.
... [مشاهده متن کامل]
کتابخانه یگانگی نام یکی از کتابخانه های قدیمی تهران است که ۶۵ سال پیش به نام او، توسط همسرش فرنگیس یگانگی، بنیان گذاشته شده است.
اردشیر یگانگی در سال ۱۲۷۹ خورشیدی در شهر یزد به دنیا آمد. پدرش، بهرام و مادرش مروارید نام داشت. او دو بردار بنامهای اسفندیار و جمشید و دو خواهر بنامهای فرنگیس و مهربانو داشت.
۱۲ ساله بود که به تهران آمد و در کالج آمریکاییها مشغول به تحصیل شد و دیپلم گرفت. پس از آن به مدت سه سال نزد پدرش در شرکت یگانگان به واردات کالا از اروپا و روسیه پرداخت و در این مدت به زبانهای انگلیسی و روسی مسلط شد. پس از آن با نوآوری در صنعت حمل و نقل و خرید تعداد قابل توجهی کامیون شرکت باربری خود را تأسیس کرد ولی خیلی زود از آن انصراف داد.
در سال ۱۳۱۲ با فرنگیس شاهرخ، دختر کیخسرو شاهرخ ( نمانیده وقت ایرانیان زرتشتی در مجلس شورای ملی ) ازدواج کرد و آن ها صاحب سه فرزند به نام های فیروزه، پرویز و کامبیز شدند.
در گذشته تولید چرم در همدان با توجه به وفور دام، مواد گیاهی و آب مناسب که عوامل تولید آن بودند از رونق زیادی برخوردار بود به طوری که چرم همدان و کالاهای چرمی ساخته شده از آن شهرت جهانی داشتند.
در سال ۱۳۱۱ اردشیر یگانگی به کمک یکی از دوستانش بنام شهریار فروردین که آموزشهای لازم را در رشته چرم سازی دیده بود، نخستین کارخانه ماشینی و مدرن چرم سازی را در محله منوچهری همدان در زمینی به مساحت ۹۴۰۰ مترمربع تأسیس کرد. این کارخانه که با نقشه مهندسان آلمانی طراحی شده بود، دارای نوآوری هایی در زمینهٔ شیوه کار، پرداخت دستمزد، نحوه رفتار با کارگران، امکانات رفاهی و بهداشتی ( مانند ناهارخوری، رختکن و حمام ) بود که برای کارگران آن زمان تازگی داشت. این کارخانه بوقی داشت که در پایان سحر زده می شد تا کارگران از نقاط مختلف شهر خود را به محل کارخانه برسانند و کار خود را آغاز کنند. در ماه های رمضان، بوق این کارخانه وسیله خوبی بود تا مردم از زمان افطار آگاه شوند و هنوز بسیاری از قدیمی ها آن را به یاد می آورند. آنچنان که آمار نشان می دهد، در سال ۱۳۲۹، این کارخانه ۱۵ تن پادوش گاوی، ۴۵ تن رویه و ۳۸ تن چرم سراجی تولید می کرده است و ۹۰ نفر در آن مشغول به کار بوده اند. پس از تأسیس این کارخانه، روند تولید چرم به روش صنعتی به تدریج در کشور گسترش یافت به گونه ای که تا سال ۱۳۳۷، تعداد ۲۲ کارخانه چرم احداث شد.
... [مشاهده متن کامل]
کتابخانه یگانگی نام یکی از کتابخانه های قدیمی تهران است که ۶۵ سال پیش به نام او، توسط همسرش فرنگیس یگانگی، بنیان گذاشته شده است.
اردشیر یگانگی در سال ۱۲۷۹ خورشیدی در شهر یزد به دنیا آمد. پدرش، بهرام و مادرش مروارید نام داشت. او دو بردار بنامهای اسفندیار و جمشید و دو خواهر بنامهای فرنگیس و مهربانو داشت.
۱۲ ساله بود که به تهران آمد و در کالج آمریکاییها مشغول به تحصیل شد و دیپلم گرفت. پس از آن به مدت سه سال نزد پدرش در شرکت یگانگان به واردات کالا از اروپا و روسیه پرداخت و در این مدت به زبانهای انگلیسی و روسی مسلط شد. پس از آن با نوآوری در صنعت حمل و نقل و خرید تعداد قابل توجهی کامیون شرکت باربری خود را تأسیس کرد ولی خیلی زود از آن انصراف داد.
در سال ۱۳۱۲ با فرنگیس شاهرخ، دختر کیخسرو شاهرخ ( نمانیده وقت ایرانیان زرتشتی در مجلس شورای ملی ) ازدواج کرد و آن ها صاحب سه فرزند به نام های فیروزه، پرویز و کامبیز شدند.
در گذشته تولید چرم در همدان با توجه به وفور دام، مواد گیاهی و آب مناسب که عوامل تولید آن بودند از رونق زیادی برخوردار بود به طوری که چرم همدان و کالاهای چرمی ساخته شده از آن شهرت جهانی داشتند.
در سال ۱۳۱۱ اردشیر یگانگی به کمک یکی از دوستانش بنام شهریار فروردین که آموزشهای لازم را در رشته چرم سازی دیده بود، نخستین کارخانه ماشینی و مدرن چرم سازی را در محله منوچهری همدان در زمینی به مساحت ۹۴۰۰ مترمربع تأسیس کرد. این کارخانه که با نقشه مهندسان آلمانی طراحی شده بود، دارای نوآوری هایی در زمینهٔ شیوه کار، پرداخت دستمزد، نحوه رفتار با کارگران، امکانات رفاهی و بهداشتی ( مانند ناهارخوری، رختکن و حمام ) بود که برای کارگران آن زمان تازگی داشت. این کارخانه بوقی داشت که در پایان سحر زده می شد تا کارگران از نقاط مختلف شهر خود را به محل کارخانه برسانند و کار خود را آغاز کنند. در ماه های رمضان، بوق این کارخانه وسیله خوبی بود تا مردم از زمان افطار آگاه شوند و هنوز بسیاری از قدیمی ها آن را به یاد می آورند. آنچنان که آمار نشان می دهد، در سال ۱۳۲۹، این کارخانه ۱۵ تن پادوش گاوی، ۴۵ تن رویه و ۳۸ تن چرم سراجی تولید می کرده است و ۹۰ نفر در آن مشغول به کار بوده اند. پس از تأسیس این کارخانه، روند تولید چرم به روش صنعتی به تدریج در کشور گسترش یافت به گونه ای که تا سال ۱۳۳۷، تعداد ۲۲ کارخانه چرم احداث شد.
