اردشیر چهارم. [ اَ دَ / دِ رِ چ َ رُ ] ( اِخ ) ( هخامنشی ) بروایتی بهنگام حمله اسکندر، بِسّوس سردار خائن داریوش سوم به باختر رفته خود را اردشیر چهارم نامید و چون خبر آمدن اسکندر را شنید بماوراء جیحون فرار کرد و در آنجا دستگیر شد. بعد اسکندر وقتی که از کنار سیحون برگشت در باختر مجلسی از ایرانیان بیاراست تا در باب مجازات قاتل داریوش رأی دهند و بر حسب رأی مجلس مزبور او را در همدان بدار آویختند. ( ایران باستان ص 144 و 1653 و 1690 ).
