اردت

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی أَرَدتُّ: بخواهم
ریشه کلمه:
رود (۱۴۸ بار)

دانشنامه عمومی

اُردت ( دانمارکی: Ordet به معنی «کلمه» ) فیلمی دانمارکی به کارگردانی کارل تئودور درایر محصول ۱۹۵۵ است. این فیلم بر اساس نمایشنامه ای از کای مونک کشیش لوتری دانمارکی ساخته شده است که نخستین بار در سال ۱۹۳۲ اجرا شد. اُردت توانست شیر طلایی شانزدهمین جشنواره فیلم ونیز را از آنِ خود کند.
داستان آگوست سال 1925 در یک مزرعه دانمارکی اتفاق می افتد. "بورگن" سه پسر دارد، "میکل" پسری خوش قلب که همسرش "اینگر" باردار است، "یوهانس" که باور دارد مسیح است و "آندرس" جوان که عاشق دختر خیاط است.
مورتن بورگن، انسان خشنودی ست. سخن منطقی و اخلاقی، منعطف اش می کند و حالا که فهمیده پسر سوم اش عاشق دختر خیاط خشک اندیش روستا شده، برخلاف خواست درونی اش می خواهد این دو جوان به هم برسند؛ دو جوان یعنی پسر مردی سهل بگیر و عاشق زندگی و دختر پیتر، مردی که در خانه اش هر روز مراسم دعا و روضه و توبه و عزاداری و طلب آمرزش به راه است.
برای این خیاط متعصب، ایمان یعنی غمگساری، روی گردانی از زندگی، ترس از دَمی شادمانی و زندگی برای مردن و جهان پس از مرگ؛ دین داری معیشت اندیش در فکر بهشت و نعمت های وعده داده شده  درصورتی که بیشتر عبادت کند و دریغ داشته باشد از هر چیزی که رنگ و بویی از زندگی دارد.
اینجا بحث بر سر ایمان است بین این دو و آنچه دین خویان ریاکار از ایمان و اعتقاد درونی آدم ها می خواهند.
عقاید بنیادگرای پدر دختر از نظر "بورگن" کفر محسوب می شود، او با ازدواج مخالفت می کند تا زمانیکه پدر دختر عقایدش را ترک کند.
پس از مصائب ژاندارک، اردت نخستین فیلمی از درایر بود که توانست به سرعت مورد تحسین منتقدان قرار بگیرد و به طور ویژه ای در کشور خودش دانمارک، در میان منتقدان و تماشاگران و همین طور منتقدان دیگر کشورها محبوب بود.
عکس اردت
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

کلمه ( اردت ) از مصدر ( اراده ) است ، و اراده و مشیت ، تقریبا دو کلمه مترادفند، و اراده و مشیت از خدای تعالی به معنای اراده ای که ما داریم نیست ، در ما اراده حالتی نفسانی است که در اثر به کار افتادن حواس
...
[مشاهده متن کامل]
باطنی پدید می آید، ولی در خدای تعالی به معنای این است که برای پدید آوردن چیزی اسبابی را فراهم بیاورد که به دنبال آن اسباب ، آن چیز پدید می آید و ممکن نیست که نیاید، پس مراد بودن چیزی برای خدای تعالی به معنای این است که او همه اسباب وجود آن را فراهم و کامل کرده باشد که در این صورت آن چیز بطور حتم تحقق خواهد یافت ، و اما اصل سببیت جاری ، خودش مستقیما مراد خدای تعالی است ، و به همین جهت است که گفته شده : ( خلق اللّه الاشیأ بالمشیة و المشیة بنفسها ) . ( ترجمه المیزان )

بپرس