اردبیلی

/~ardebili/

لغت نامه دهخدا

اردبیلی.[ اَ دَ/ دِ ] ( ص نسبی ) و صاحب انساب گوید: منسوب به اردبیل ، شهر آذربایجان که گویا آن را اردبیل بن ارمینی بن لیطی بن یونان بنا کرده است و جماعتی بدانجا منسوبند. ( انساب سمعانی ).

اردبیلی. [ اَ دَ / دِ ] ( اِخ ) اوراست : تفسیر مشهور بتفسیر الاردبیلی. ( کشف الظنون ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - منسوب به اردبیل مربوط باردبیل . ۲ - از مردم اردبیل .
اوراست تفسیر مشهور الاردبیلی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اردبیلی (ابهام زدایی). اردبیلی ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • احمد بن محمد اردبیلی، مشهور به مقدس اردبیلی، از عرفاء و علمای بزرگ شیعه• الهی اردبیلی، اِلهی ِ اَرْدَبیلی ، جلال الدین حسین بن شرف الدین عبدالحق اردبیلی متخلص به الهی ، شاعر متصوف ، متکلم ، فقیه و ریاضی دان • سید یونس موسوی اردبیلی، از علمای مبارز ایران در قرن چهاردهم هجری• حسین اردبیلی، ملقب به کمال الدین فاضل کامل و شاعری ماهر• میرزا آقا یوسف مجتهد اردبیلی، یکی از علمای بزرگ شیعه• عبد الکریم موسوی اردبیلی ، از علمای معاصر
...

[ویکی شیعه] اردبیلی (ابهام زدایی). اردبیلی، ممکن است به یکی از این افراد اشاره داشته باشد:

دانشنامه آزاد فارسی

اَرْدَبیلی
اَرْدَبیلی از لهجه های تُرکی آذربایجانی که مردم اردبیل به آن سخن می گویند و به لهجه های تُرکی خلخالی و سرابی و میانه یی نزدیک است در این گویش صنعت ها همانند صامت های تُرکی آذربایجانی است. ویژگی های آوایی اردبیلی: فقدان /e/ پایانی در آن و از این رو تبدیل /e/ پایانی دخیل از فارسی یا عربی به /a/ می باشد. در گویش اردبیلی مضاف بعد از مضاف الیه می آید. پسوند نسبت - li است که پس از اسم قرار می گیرد و چنانچه اسم به -nd مختوم باشد، /-ndl- حذف می شود و جای آن -tt- قرار می گیرد. اسم به حالات مختلف صرفی در می آید. برای متعدی کردن افعال بین ستاک امر و نشانۀ مصدری میانوند -der- اضافه می شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس