اردبه

لغت نامه دهخدا

( اردبة ) اردبة. [ اِ دَب ْ ب َ ] ( ع اِ ) پارگین بزرگ که از خشت و مانند آن سازند. ( از منتهی الارب ) || خشت پخته بزرگ. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ). آجر بزرگ. طابق. || پیمانه مخصوص. رجوع به اردب شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس