ارد یشت

ارد یشت یا ارت یشت یا اشی یشت نام هفدهمین یشت در بخش یشت های کتاب اوستا می باشد که به نام اشی ونگوهی یا ارت، ایزدبانوی ثروت و توانگری سروده شده و دارای ده کرده و ۶۲ بند است.
ا:ی اَشَی ِنیک!

اَرْدْ یَشْت
(یا: اَشی) هفدهمین یشت از یشت های اوستا در ستایش اَشی، ایزدبانوی ثروت و برکت. در این یشت که ده کرده (بخش) و ۶۲ بند دارد، پس از معرفی و ستایش اَشی از ثروت های مادی ای که او می بخشد، از ملاقات زردشت با اشی، از شاهان اساطیری و پهلوانانی که این ایزدبانو را ستوده و از او یاری خواسته اند، و از آیین های ستایش و پرستش وی سخن رفته است. در بندهای پایانی این یشت به اسطورۀ گریز اشی از تعقیب تورانیان و پنهان شدنش در زیر پای گاو و بعد زیر گردن قوچ و این که جایش را پسران جوان و دوشیزگان شوی ناکرده نشان داده اند و گلۀ اشی از این رفتار اشاره شده است. اردیشت که به لحاظ زبانی از غنی ترین بخش های اوستا به شمار می رود، به فارسی ترجمه شده است.