ارخه
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
واژه نامه بختیاریکا
دانشنامه آزاد فارسی
اَرَخَه
اَرَخَه پسر هَلدیت ، سرداری ارمنی که در نخستین سال فرمانروایی داریوش سر به شورش برداشت . ارخه به گفتة داریوش در سرزمین دوبالَه به دروغ خود را نَبوکودرَچَرَه (نبوکدنزار)، پسر نبونید خواند. ارخه بابل را گرفت و شاه بابل شد. ویندَفْرَنَه ، کمان دار داریوش در ۲۷ نوامبر ۵۲۱ ارخه و یارانش را دستگیر کرد و آن ها را به دستور داریوش در بابل به دار آویخت .
اَرَخَه پسر هَلدیت ، سرداری ارمنی که در نخستین سال فرمانروایی داریوش سر به شورش برداشت . ارخه به گفتة داریوش در سرزمین دوبالَه به دروغ خود را نَبوکودرَچَرَه (نبوکدنزار)، پسر نبونید خواند. ارخه بابل را گرفت و شاه بابل شد. ویندَفْرَنَه ، کمان دار داریوش در ۲۷ نوامبر ۵۲۱ ارخه و یارانش را دستگیر کرد و آن ها را به دستور داریوش در بابل به دار آویخت .
wikijoo: ارخه
پیشنهاد کاربران
اصل
ریشه
عنصر
بنیان اصلی هر چیزی
[اصطلاح یونانی و منشا آن فلاسفه یونان است]
ریشه
عنصر
بنیان اصلی هر چیزی
[اصطلاح یونانی و منشا آن فلاسفه یونان است]