ارحم

لغت نامه دهخدا

ارحم. [ اَ ح َ ] ( ع ن تف ) نعت تفضیلی از راحم. رحیم تر. مهربان تر. بسیاررحم و بسیار مهربان. ( آنندراج ): اَرحم الراحمین. و فی الحدیث : ارحم امتی ابوبکر.

ارحم. [ اِ ح َ ] ( ع فعل امر ) بصیغه امر یعنی رحم کن. ببخشای : اِرْحَم ْ یااَرحم الراحمین ؛ ببخشای ای بخشاینده تر بخشایندگان.
- ارحَم تُرْحَم ْ ؛ ببخشای تا بخشاییده شوی :
بی رحمتم اینچنین چه ماندی
اِرْحَم ْ تُرْحَم ْ مگر نخواندی.
نظامی.

ارحم. [ اَ ح َ ] ( اِخ ) ابن ابی الارحم المخزومی. وی از جمله سباق اسلام است و بعقیده حمداﷲ مستوفی هشتادوپنج سال عمر داشت و بسال 55 هَ. ق. درگذشت و در بقیع مدفون شد. رجوع به حبط ج 2 ص 239 شود.

فرهنگ فارسی

وی از جمله سباق اسلام است

فرهنگ معین

(اَ حَ ) [ ع . ] (ص تف . ) رحیم تر، بخشنده تر، مهربان تر. ، ~الراحمین بخشاینده ترین بخشایندگان ، بسیار رحم کننده .

فرهنگ عمید

رحیم تر، مهربان تر، بخشاینده تر.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی أَرْحَمُ: رحیم تر -رحیم ترین
ریشه کلمه:
رحم (۵۶۳ بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس