ارحائی. [ اَ ] ( ص نسبی ) منسوب به ارحاء قریه ای قرب واسط و بدان منسوبست ابوالسعادات علی بن ابی الکرم بن علی الارحائی الضریر. وی صحیح بخاری را در بغداد از ابی الوقت عبدالاوّل سماع و روایت کرد و در سلخ جمادی الاَّخره سال 609هَ. ق. درگذشت. و سماع او صحیح است. ( معجم البلدان ذیل ارحاء ).
