لغت نامه دهخدا
ارجاف. [ اَ ]( ع اِ ) خبر که بگمان خود گویند. خبر دروغ. چیزهای دروغ. ج ، اراجیف : آن خبر بناصرالدین رسانیدند مقبول نداشت و اَرجاف انگاشت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 39 ).
فرهنگ فارسی
خبر که بگمان خود گویند خبر دروغ چیزهای دروغ
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. (اسم ) شایعه.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] اِرجاف به کسر الف به دروغ پراکنی گفته می شود که از این عنوان در باب جهاد سخن رفته است.
ارجاف درلغت به معنای ایجاد نگرانی شدید است و مراد از آن در فقه به پیروی از قرآن کریم، پخش اخبار دروغ سیاسی یا نظامی به منظور تضعیف روحیّه مسلمانان است، مانند آنکه کسی به دروغ از اجتماع کفار برای جنگ با مسلمانان خبر دهد.
حکم ارجاف
به تصریح قرآن کریم، ارجاف حرام است و حاکم اسلامی میتواند دروغ پرداز را از همراهی با سپاه اسلام در جنگ باز دارد، و در صورت شرکت،از غنائم سهمی نمیبرد.
ارجاف درلغت به معنای ایجاد نگرانی شدید است و مراد از آن در فقه به پیروی از قرآن کریم، پخش اخبار دروغ سیاسی یا نظامی به منظور تضعیف روحیّه مسلمانان است، مانند آنکه کسی به دروغ از اجتماع کفار برای جنگ با مسلمانان خبر دهد.
حکم ارجاف
به تصریح قرآن کریم، ارجاف حرام است و حاکم اسلامی میتواند دروغ پرداز را از همراهی با سپاه اسلام در جنگ باز دارد، و در صورت شرکت،از غنائم سهمی نمیبرد.
wikifeqh: ارجاف
پیشنهاد کاربران
شایعه سازی
ارجاف به معنی اشاعه اباطیل به منظور غمگین ساختن دیگران است ، و اصل ارجاف به معنی اضطراب و تزلزل است ، و از آنجا که شایعات باطل ایجاد اضطراب عمومی می کند این واژه به آن اطلاق شده است .