ارتیشدار

لغت نامه دهخدا

ارتیشدار. [ اَ ] ( ص ، اِ ) ( مأخوذ از ارتیشتر پهلوی ) لشکری و سپاهی را گویند. ( جهانگیری ) ( برهان قاطع ) :
هنرورزند شاد ارتیشداران
سلح پرور پیاده با سواران.
زراتشت بهرام پژدو.
ارتیشدار. [ اَ ] ( اِخ ) رودخانه ایست بسیار بزرگ در حدود قبچاق. ( برهان قاطع ) ( جهانگیری ).

فرهنگ فارسی

رودخانه ایست بسیار بزرگ در حدود قبچاق

پیشنهاد کاربران

بپرس