ارتیاش. [اِ ] ( ع مص ) نیکو شدن حال کسی. ( منتهی الارب ) ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). حسن حال. نیکو شدن احوال : چون عبدالملک بن نوح و فایق از آن هزیمت ببخارا رسیدند وبکتوزون بدیشان پیوست و لشکرهای متفرق جمع شد دیگر بار خیال استقلال و امید ارتیاش و طمع انتعاش بر مزاج ایشان مستولی شد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 216 ). و اشجار بخاصیت گریه ابر بهار... انتعاشی گرفتند و بوسیلت آن بار دیگر ارتیاشی یافتند. ( جهانگشای جوینی ).
فرهنگ فارسی
۱ - ( مصدر ) نیکو شدن حال کسی نیکو شدن احوال . ۲ - ( اسم ) حسن حال .
فرهنگ معین
(اِ ) [ ع . ] ۱ - (مص ل . ) نیکو حال شدن . ۲ - (اِمص . ) حسن حال .
