آرتور وینینگ دیویس. آرتور وینینگ دیویس ( Arthur Vining Davis ) ( زادهٔ ۳۰ می ۱۸۶۷ – درگذشت ۱۷ نوامبر ۱۹۶۲ ) ، صنعت کار و انسان دوست اهل ایالات متحده و برای سال های متعددی رئیس هیئت مدیره، رئیس اجرائی و بزرگ ترین سهمدار شرکت تولید آلومینیوم آلکوا بود.
آرتور وینینگ دیویس در شارن، ماساچوست زاده شد و فرزند پیریلی بی. دیویس، یک کشیش کلیسای جماعتی و ماری فرانسیس بود. پس از فراغت از مدرسه ابتدائی در هاید پارک، ماساچوست و مدرسه لاتین روگزبوری در بوستون، دیویس وارد کالج آمهرست شده و در ۱۸۸۸ میلادی از کالج فارغ التحصیل گردید. بنابر رابطه دوستانه پدر وی با یکی از اعضای کلیسای محلی، آلفرد ئی. هانت بنیان گذار شرکت تنزیل پیتسبرگ که آلومینیوم تولید می کرد، دیویس شغلی در این شرکت به دست آورد. هرچند، به ویژگی های مطلوب آلومینیوم به عنوان یک فلز صنعتی از دهه ها بدان سو پی برده شده بود، اما تولید آن گران قیمت بود؛ شرکت هانت امیدوار بود که با سرمایه گذاری روی تجربیات چارلز مارتین هال، بتواند این فلز را با هزینه پایین تولید کند.
کار پژوهشی مستلزم استخدام یک خدمتکار بود – پوشیدن لباس محافظتی و دوازده ساعت کار در روز – چون فرایند تولید یک فرایند بادوام بود. دیویس و هال در جریان مرحله تجربی به همکاران نزدیک مبدل شدند و در روز شکرگزاری ۱۸۸۸ میلادی، آن ها نخستین آلومینیوم تجاری را ریختند.
دیویس به زودی در ۱۸۹۲ میلادی مدیر کل و رئیس اجرائی این شرکت شد. او پس از این که نام این شرکت در ۱۹۰۷ میلادی به شرکت آلومینیوم آمریکا ( آلکوا ) تغییر داده شد، به عنوان مدیر کل به کار خود ادامه داد؛ او در ۱۹۱۰ میلادی رئیس اجرائی و در ۱۹۲۸ میلادی رئیس هیئت مدیره شرکت شد، سمتی که او تا ۱۹۵۸ در آن خدمت نمود. هرچند آلومینیوم در این زمان به طور گسترده شناخته شده بود، اما به هیچ وجه به یک واژه خانوار مبدل نشده بود. مسئولیت اصلی دیویس تولید و فروش محصولات با کیفیت آلومینیومی بود: خط تولیدی ظروف آشپزی فرسایش - ناپذیر ( Wear - Ever ) آلکوا توسط دانشجویان کالج که هر بهار استخدام می شدند به فروش می رسید؛ زمانی که تولیدکنندگان سیم - مسی تولید آن را به عنوان هادی برق رد کردند، آلکوا سیم های آلومینیومی هادی برق تولید کرد؛ و نعل اسب، دوچرخه، پوشش برای بوتل ها، کانتین ها و کشتی های ساخته شده از آلومینیوم و انجن هواپیمای برادران رایت، شواهدی بودند، مبنی بر استفاده متنوع از این فلز بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآرتور وینینگ دیویس در شارن، ماساچوست زاده شد و فرزند پیریلی بی. دیویس، یک کشیش کلیسای جماعتی و ماری فرانسیس بود. پس از فراغت از مدرسه ابتدائی در هاید پارک، ماساچوست و مدرسه لاتین روگزبوری در بوستون، دیویس وارد کالج آمهرست شده و در ۱۸۸۸ میلادی از کالج فارغ التحصیل گردید. بنابر رابطه دوستانه پدر وی با یکی از اعضای کلیسای محلی، آلفرد ئی. هانت بنیان گذار شرکت تنزیل پیتسبرگ که آلومینیوم تولید می کرد، دیویس شغلی در این شرکت به دست آورد. هرچند، به ویژگی های مطلوب آلومینیوم به عنوان یک فلز صنعتی از دهه ها بدان سو پی برده شده بود، اما تولید آن گران قیمت بود؛ شرکت هانت امیدوار بود که با سرمایه گذاری روی تجربیات چارلز مارتین هال، بتواند این فلز را با هزینه پایین تولید کند.
کار پژوهشی مستلزم استخدام یک خدمتکار بود – پوشیدن لباس محافظتی و دوازده ساعت کار در روز – چون فرایند تولید یک فرایند بادوام بود. دیویس و هال در جریان مرحله تجربی به همکاران نزدیک مبدل شدند و در روز شکرگزاری ۱۸۸۸ میلادی، آن ها نخستین آلومینیوم تجاری را ریختند.
دیویس به زودی در ۱۸۹۲ میلادی مدیر کل و رئیس اجرائی این شرکت شد. او پس از این که نام این شرکت در ۱۹۰۷ میلادی به شرکت آلومینیوم آمریکا ( آلکوا ) تغییر داده شد، به عنوان مدیر کل به کار خود ادامه داد؛ او در ۱۹۱۰ میلادی رئیس اجرائی و در ۱۹۲۸ میلادی رئیس هیئت مدیره شرکت شد، سمتی که او تا ۱۹۵۸ در آن خدمت نمود. هرچند آلومینیوم در این زمان به طور گسترده شناخته شده بود، اما به هیچ وجه به یک واژه خانوار مبدل نشده بود. مسئولیت اصلی دیویس تولید و فروش محصولات با کیفیت آلومینیومی بود: خط تولیدی ظروف آشپزی فرسایش - ناپذیر ( Wear - Ever ) آلکوا توسط دانشجویان کالج که هر بهار استخدام می شدند به فروش می رسید؛ زمانی که تولیدکنندگان سیم - مسی تولید آن را به عنوان هادی برق رد کردند، آلکوا سیم های آلومینیومی هادی برق تولید کرد؛ و نعل اسب، دوچرخه، پوشش برای بوتل ها، کانتین ها و کشتی های ساخته شده از آلومینیوم و انجن هواپیمای برادران رایت، شواهدی بودند، مبنی بر استفاده متنوع از این فلز بود.
wiki: آرتور وینینگ دیویس