آرتور هیلر. آرتور هیلر ( به انگلیسی: Arthur Hiller ) ( زادهٔ ۲۲ نوامبر ۱۹۲۳ – مرگ ۱۷ اوت ۲۰۱۶[ ۱] ) یک کارگردان تلویزیونی و سینمای کانادایی - آمریکایی با بیش از ۳۳ فیلم در طول ۵۰ سال فعالیت حرفه ای خود بود. او کار خود را با کارگردانی تلویزیون در کانادا و بعداً در ایالات متحده در اواخر دهه ۱۹۵۰ شروع به کارگردانی فیلم کرد که اغلب کمدی بود. او همچنین کارگردانی درام و موضوعات عاشقانه مانند داستان عشق ( فیلم ۱۹۷۰ ) را بر عهده داشت که نامزد هفت جایزه اسکار شد. [ ۲]
هیلر بیش از ۳۳ فیلم بلند را در طول ۵۰ سال کار حرفه ای خود کارگردانی کرد. او کار خود را از کارگردانی تلویزیون در کانادا آغاز کرد و سپس در آمریکا هم به فعالیت خود ادامه داد. در اواخر دههٔ ۱۹۵۰ بیشتر کارهای او، طنز بود. البته او فیلم های درام و عاشقانه نیز ساخت که برخی از آن ها جایزه گرفتند. برای نمونه فیلم داستان عشق او نامزد هفت اسکار شد.
در سال ۱۹۴۸، او با گوئن پچت، که یک زن یهودی بود ازدواج کرد. آنها دارای دو فرزند و دو نوه بودند. همسرش در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۶ درگذشت. آنها ۶۸ سال عاشقانه زندگی کردن، آرتور هیلر تقریباً دو ماه بعد در لس آنجلس در ۱۷ آگوست ۲۰۱۶ در سن ۹۲ سالگی به علت طبیعی درگذشت. [ ۳] [ ۴]
• جایزه بشردوستانه جین هرشولت
• سال های بی خیالی ( ۱۹۵۷ )
• معجزه نریان سفید ( ۱۹۶۲ )
• نمایندگی ویلر ( ۱۹۶۳ )
• آمریکایی شدن امیلی ( ۱۹۶۴ )
• وعده های شیرین ( ۱۹۶۵ )
• پنلوپه ( ۱۹۶۶ )
• توبروک ( ۱۹۶۷ )
• ببر وارد می شود ( ۱۹۶۷ )
• پاپی ( ۱۹۶۹ )
• غریبه ها در شهر ( ۱۹۷۰ )
• داستان عشق ( ۱۹۷۰ )
• بیمارستان ( فیلم ۱۹۷۱ )
• سوئیت پلازا ( ۱۹۷۱ )
• مردی از لا مانتا ( ۱۹۷۲ )
• دنیای دیوانه جولیسی وودر ( ۱۹۷۴ )
• مردی در اتاق شیشه ای ( ۱۹۷۵ )
• قطار سیلور استریک ( ۱۹۷۶ )
• دبلیو. سی. فیلدز و من ( ۱۹۷۶ )
• شبگرد ( ۱۹۷۹ )
• بستگان سببی ( ۱۹۷۹ )
• عشق بازی ( ۱۹۸۲ )
• نویسنده! نویسنده! ( ۱۹۸۲ )
• کمدی عاشقانه ( ۱۹۸۳ )
• مرد تنها ( ۱۹۸۴ )
• آموزگارها ( ۱۹۸۴ )
• ثروت ظالمانه ( ۱۹۸۷ )
• شر نبین، شر نشنو ( ۱۹۸۹ )
• مراقبت از تجارت ( ۱۹۹۰ )
• ازدواج کرده ها ( ۱۹۹۱ )
• بیب ( ۱۹۹۲ )
• هم سفری ( ۱۹۹۶ )
• بسوز هالیوود بسوز ( ۱۹۹۷ )
• دردسر فرانک ( ۲۰۰۶ )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهیلر بیش از ۳۳ فیلم بلند را در طول ۵۰ سال کار حرفه ای خود کارگردانی کرد. او کار خود را از کارگردانی تلویزیون در کانادا آغاز کرد و سپس در آمریکا هم به فعالیت خود ادامه داد. در اواخر دههٔ ۱۹۵۰ بیشتر کارهای او، طنز بود. البته او فیلم های درام و عاشقانه نیز ساخت که برخی از آن ها جایزه گرفتند. برای نمونه فیلم داستان عشق او نامزد هفت اسکار شد.
در سال ۱۹۴۸، او با گوئن پچت، که یک زن یهودی بود ازدواج کرد. آنها دارای دو فرزند و دو نوه بودند. همسرش در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۶ درگذشت. آنها ۶۸ سال عاشقانه زندگی کردن، آرتور هیلر تقریباً دو ماه بعد در لس آنجلس در ۱۷ آگوست ۲۰۱۶ در سن ۹۲ سالگی به علت طبیعی درگذشت. [ ۳] [ ۴]
• جایزه بشردوستانه جین هرشولت
• سال های بی خیالی ( ۱۹۵۷ )
• معجزه نریان سفید ( ۱۹۶۲ )
• نمایندگی ویلر ( ۱۹۶۳ )
• آمریکایی شدن امیلی ( ۱۹۶۴ )
• وعده های شیرین ( ۱۹۶۵ )
• پنلوپه ( ۱۹۶۶ )
• توبروک ( ۱۹۶۷ )
• ببر وارد می شود ( ۱۹۶۷ )
• پاپی ( ۱۹۶۹ )
• غریبه ها در شهر ( ۱۹۷۰ )
• داستان عشق ( ۱۹۷۰ )
• بیمارستان ( فیلم ۱۹۷۱ )
• سوئیت پلازا ( ۱۹۷۱ )
• مردی از لا مانتا ( ۱۹۷۲ )
• دنیای دیوانه جولیسی وودر ( ۱۹۷۴ )
• مردی در اتاق شیشه ای ( ۱۹۷۵ )
• قطار سیلور استریک ( ۱۹۷۶ )
• دبلیو. سی. فیلدز و من ( ۱۹۷۶ )
• شبگرد ( ۱۹۷۹ )
• بستگان سببی ( ۱۹۷۹ )
• عشق بازی ( ۱۹۸۲ )
• نویسنده! نویسنده! ( ۱۹۸۲ )
• کمدی عاشقانه ( ۱۹۸۳ )
• مرد تنها ( ۱۹۸۴ )
• آموزگارها ( ۱۹۸۴ )
• ثروت ظالمانه ( ۱۹۸۷ )
• شر نبین، شر نشنو ( ۱۹۸۹ )
• مراقبت از تجارت ( ۱۹۹۰ )
• ازدواج کرده ها ( ۱۹۹۱ )
• بیب ( ۱۹۹۲ )
• هم سفری ( ۱۹۹۶ )
• بسوز هالیوود بسوز ( ۱۹۹۷ )
• دردسر فرانک ( ۲۰۰۶ )
wiki: آرتور هیلر