آرتور هنری نیومان ( Arthur Henry Neumann ) ( زادهٔ ۱۲ ژوئن ۱۸۵۰ – درگذشتهٔ ۲۹ مه ۱۹۰۷ ) ، کاوشگر، شکارچی، سرباز، دهقان و سفرنامه نویس اهل انگلستان بود که برای بهره کشی خود از استوای شرقی آفریقا شهرت داشت. او در ۱۸۹۸ میلادی، «شکار فیل در استوای شرقی آفریقا» را منتشر کرد.
... [مشاهده متن کامل]
نیومان در هاکلیف، بدفوردشر، دهکده ای که چهار مایل در شرق لیتون بوزارد واقع شده است، متولد شد و جوانترین فرزند از هفت فرزند رورند جان استوبس نیومان و همسرش ( نام تولد ) آنی ماری فورمبی بود. پدر وی کشیش یک کلیسای محلی بود و آنگونه که نیومان جوان و بازنشسته به خاطر می آورد «این شغل، تلاشی بود که من برای رهایی از نظاره خانه ها در یک بخش منزوی شده مجتمع و خیال بافی برای خودم در یک منطقه بدون سکنه انجام دادم. » هرچند معلوم است که برادر نیومان، فوربی در کالج وادهام در دانشگاه آکسفورد درس خوانده بود، اما در مورد آموزش آرتور اطلاعاتی در دست نیست و به احتمال زیاد او در خانه توسط استادان خصوصی آموزش داده شده باشد.
در ۱۸۶۹ میلادی، پدر وی که از یک خانواده ثروتمند بازرگانان نمک در لیورپول بود، از زندگی در بدفورتشر بازنشسته شده و عازم ایتالیا شد، کشوری که در پنج سال آینده میزبان جمعیت قابل ملاحظه ثروتمندان بریتانیایی دور از وطن بود. این انگیزه را پسر وی آرتور داد تا آنها عازم آفریقای جنوبی شده و یک زندگی پر از مسافرت را آغاز نمایند. نیومان بعدها در اواخر زندگی خود اظهار داشت که زندگی برای وی در واقع در ۱۸۶۸ شروع شده بود: از نظر وی، آنچه قبل از آن سال گذشته بود، به مشکل می شد زندگی حساب کرد. هنگام رسیدن به دوربان در کرانه ناتال، نیومان شهری را یافت که به سختی پنجاه سال عمر داشت و ظاهر شهر اصلاً شبیه یک شهر مرزی نبود. او در یک مزرعه قهوه در نزدیکی پورت ناتال شروع به کار کرد، اما پس از مدت کوتاهی سوسک سوراخ کننده رشد درختان را متأثر نموده و ۹۰ درصد این صنعت نوبال را از بین برد. چند ماه کار در آنجا برای نیومان کافی بود و او همراه برادرش چارلز بیشتر به سمت شمال به حوضه کم ارتفاع تر رود اوموتی پیش رفتند. در آنجا، آنها زمین های دولتی را یافتند که برای کشت تنباکو و پنبه مساعد بود. با این حال، آرتور نتوانست در اینجا ساکن شود و در ۱۸۷۱ میلادی به سوی ناحیه زرخیز جدیداً کشف شده در شرق ترانسوال حرکت کرد. جمهوری نوپای بوئر در این دوره قرن نوزدهم میلادی به ورشکستگی نزدیک شده بود، از هر طرف با بدهی و دشمنی از ساکنین زولو محاصره شده و در نتیجه حمله به معادن طلا ترغیب شد. ظاهراً این دوره برای نیومان جوان مثمر ثابت نشد و او در ۱۸۷۲ میلادی دوباره به ناتال بازگشت.
... [مشاهده متن کامل]
نیومان در هاکلیف، بدفوردشر، دهکده ای که چهار مایل در شرق لیتون بوزارد واقع شده است، متولد شد و جوانترین فرزند از هفت فرزند رورند جان استوبس نیومان و همسرش ( نام تولد ) آنی ماری فورمبی بود. پدر وی کشیش یک کلیسای محلی بود و آنگونه که نیومان جوان و بازنشسته به خاطر می آورد «این شغل، تلاشی بود که من برای رهایی از نظاره خانه ها در یک بخش منزوی شده مجتمع و خیال بافی برای خودم در یک منطقه بدون سکنه انجام دادم. » هرچند معلوم است که برادر نیومان، فوربی در کالج وادهام در دانشگاه آکسفورد درس خوانده بود، اما در مورد آموزش آرتور اطلاعاتی در دست نیست و به احتمال زیاد او در خانه توسط استادان خصوصی آموزش داده شده باشد.
در ۱۸۶۹ میلادی، پدر وی که از یک خانواده ثروتمند بازرگانان نمک در لیورپول بود، از زندگی در بدفورتشر بازنشسته شده و عازم ایتالیا شد، کشوری که در پنج سال آینده میزبان جمعیت قابل ملاحظه ثروتمندان بریتانیایی دور از وطن بود. این انگیزه را پسر وی آرتور داد تا آنها عازم آفریقای جنوبی شده و یک زندگی پر از مسافرت را آغاز نمایند. نیومان بعدها در اواخر زندگی خود اظهار داشت که زندگی برای وی در واقع در ۱۸۶۸ شروع شده بود: از نظر وی، آنچه قبل از آن سال گذشته بود، به مشکل می شد زندگی حساب کرد. هنگام رسیدن به دوربان در کرانه ناتال، نیومان شهری را یافت که به سختی پنجاه سال عمر داشت و ظاهر شهر اصلاً شبیه یک شهر مرزی نبود. او در یک مزرعه قهوه در نزدیکی پورت ناتال شروع به کار کرد، اما پس از مدت کوتاهی سوسک سوراخ کننده رشد درختان را متأثر نموده و ۹۰ درصد این صنعت نوبال را از بین برد. چند ماه کار در آنجا برای نیومان کافی بود و او همراه برادرش چارلز بیشتر به سمت شمال به حوضه کم ارتفاع تر رود اوموتی پیش رفتند. در آنجا، آنها زمین های دولتی را یافتند که برای کشت تنباکو و پنبه مساعد بود. با این حال، آرتور نتوانست در اینجا ساکن شود و در ۱۸۷۱ میلادی به سوی ناحیه زرخیز جدیداً کشف شده در شرق ترانسوال حرکت کرد. جمهوری نوپای بوئر در این دوره قرن نوزدهم میلادی به ورشکستگی نزدیک شده بود، از هر طرف با بدهی و دشمنی از ساکنین زولو محاصره شده و در نتیجه حمله به معادن طلا ترغیب شد. ظاهراً این دوره برای نیومان جوان مثمر ثابت نشد و او در ۱۸۷۲ میلادی دوباره به ناتال بازگشت.
