ارتور فلیکس

آرتور فلیکس. آرتور فلیکس ( انگلیسی: Arthur Felix؛ ۳ آوریل ۱۸۸۷ – ۱۷ ژانویهٔ ۱۹۵۶ ) دانشمندی لهستانی در زمینه میکروبیولوژی و سرم شناسی بود. [ ۲] [ ۳]
او در رشتهٔ شیمی تحصیل کرد و مدرک دکترای علوم را در این رشته دریافت کرد. سپس به وین رفت تا در رشتهٔ میکروبیولوژی ادامه تحصیل دهد. [ ۱] او که یک یهودی بود[ ۴] در دوران دانشجویی در وین به موضوع صهیونیسم علاقه مند شد و بعدها به یک صاحب نظر در مورد مسئله فلسطین مبدل شد. [ ۵]
در سال ۱۹۱۵، آرتور فلیکس و ادموند وایل افسران پزشکی اتریشی در یک آزمایشگاه صحرایی در سوکال بودند که در آن، یک آزمایش تشخیصی برای بیماران مبتلا به تیفوس کشف کردند که از واکنش متقاطع آنتی بادی ها به سویه ای از باسیلوس پروتئوس که از ادرار جدا شده بود، استفاده می کرد. [ ۶] آنها آزمایش وایل - فلیکس را برای تشخیص تیفوس و سایر بیماری های ریکتزیایی ابداع کردند. [ ۷] استفاده از نمادهای O و H در سیستم «طبقه بندی کافمن - وایت» از پژوهش های ادموند ویل و آرتور فلیکس سرچشمه می گیرد.
آرتور فلیکس در سال ۱۹۳۴، آنتی ژن Vi را در بیماران مبتلا به حصبه شناسایی کرد. [ ۸] کشف آنتی ژن Vi با همکاری دوشیزه مارگارت پیت انجام شد. [ ۱] پیت در طول زندگی حرفه ای اش با فلیکس نشریات بسیاری را تألیف کرد، اگرچه اطلاعات زیادی در مورد او وجود ندارد، زیرا زن ستیزی رایج در آن دوران او را از رسیدن به شهرتی که به عنوان یک دانشمند سزاوارش بود، بازداشت. [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱]
فلیکس و پیت سویه Ty2 حصبه را جدا کردند که امروزه همچنان، در پژوهش های آزمایشگاهی مورد استفاده قرار می گیرد[ ۱] Ty2 و پایه ای برای سویه واکسن Ty21a هم بود، که یک سویه زندهٔ ضعیف شده که امروزه برای جلوگیری از بروز حصبه استفاده می شود. Ty2 در سال ۱۹۱۸ از یک بیمار در خرسون جدا شد[ ۱] Ty2 . به دلیل توانایی آن در جلوگیری از آگلوتیناسیون در سرم خرگوش مورد بررسی قرار گرفت که فلیکس و پیت بعداً دریافتند این موضوع به دلیل تولید کپسول Vi است که اتصال آنتی ژن O را مهار می کند. او و پیت همچنین موفق به کشف آنتی ژن های موجود در تب شبه حصبه ای A و B شدند. او همچنین با همکاری یک دانشمند زن دیگر، به نام دوشیزه «ام. رودز»، یک مرور جامع از آنچه در مورد حصبه و نحوهٔ تشخیص آن موجود بود، نوشتند. [ ۱۲] [ ۱۳]