ارتور ادوارد وایت

آرتور ادوارد وایت. آرتور ادوارد وایت ( به انگلیسی: Arthur Edward Waite ) ( ۲ اکتبر ۱۸۵۷ – ۱۹ مه ۱۹۴۲ ) شاعر و عارف برجسته بریتانیایی بود که به طور گسترده در مورد علوم غریبه و باطن گرایی غربی نوشت و یکی از خالقان عرشه تاروت رایدر - وایت ( رایدر - وایت - اسمیت یا عرشه وایت - اسمیت ) بود. آر. ای. گیلبرت، زندگی نامه نویس او، او را اینگونه توصیف می کند که:«نام وایت به این دلیل برجای مانده که او اولین کسی است که به مطالعه سازمان یافته ی تاریخ غیب گرایی غربی پرداخت - که به جای جنبه هایی از علم اولیه یا آسیب شناسی دینی، به عنوان یک سنت معنوی تلقی می شود. »[ ۱]
او بیشتر عمر خود را در لندن یا اطراف این شهر سپری کرد و با انتشاراتی های مختلف ارتباط داشت و مجله ای به نام «دنیای ناشناخته» را ویرایش می کرد.
وایت در بروکلین، منطقه ای در نیویورک آمریکا، و در تاریخ 2 اکتبر سال 1857 به دنیا آمد. [ ۲] پدر وایت، کاپیتان چارلز اف. وایت، زمانی که ادوارد بسیار جوان بود در دریا جان خود ار از دست داد و مادر بیوه اش، اِما لاول، به کشور خود انگلستان بازگشت و به همین علت ادوارد بزرگ شده ی انگلستان است. [ ۳] آن ها وایت را برای تحصیل به مدرسه خصوصی کوچکی در شمال لندن فرستادند.
وایت، در 13سالگی، دو ترم را در کالج سنت چارلز تحصیل کرده بود. [ ۴] در همان زمان که برای تبدیل شدن به یک دفتر دار، مدرسه را رها کرد، در اوقات فراغت شعر نیز می نوشت. در سال ۱۸۶۳مادر وایت به مذهب کاتولیک گروید، اما آرتور یک آنگلیکان شد. مرگ خواهرش فردریکا وایت در سال ۱۸۷۴ به زودی او را به تحقیقات روانی کشاند. در ۲۱ سالگی، او شروع به مطالعه منظم در کتابخانه موزه بریتانیا کرد و بسیاری از شاخه های باطنی را مطالعه کرد. در سال ۱۸۸۱ وایت نوشته های الیفاس لوی را کشف کرد.
زمانی که وایت تقریباً ۳۰ ساله بود با آدا لیکمن ( که «لوکاستا» نیز نامیده می شود ) ازدواج کرد و آنها صاحب یک دختر به نام سیبیل شدند. مدتی پس از مرگ لوکاستا در سال ۱۹۲۴، ویت با مری برودبنت شوفیلد ازدواج کرد. او بیشتر عمر خود را در لندن یا در نزدیکی لندن گذراند و با مؤسسات انتشاراتی مختلف ارتباط داشت و مجله ای به نام «دنیای ناشناخته» را ویرایش کرد.
از سال ۱۹۰۰ تا ۱۹۰۹، ویت به عنوان مدیر هورلیکس، تولیدکننده شیر مالت، امرار معاش می کرد. [ ۵]
وایت در ژانویه ۱۸۹۱ پس از معرفی توسط ای. دبلیو. بریج به محفل بیرونی سازمان هرمسی پگاه زرین پیوست. [ ۶] در سال ۱۸۹۳ او از پگاه زرین کناره گیری کرد. در سال ۱۸۹۶او دوباره به پگاه زرین پیوست. در سال ۱۸۹۹او وارد محفل دوم پگاه زرین شد. او در سال ۱۹۰۱ فراماسون شد، [ ۷] [ ۵] و در سال ۱۹۰۲ وارد انجمن روزیکروسی در انگلستان شد.