آرتو طریان ( ارمنی: Արտո Տերյան زاده ۱۲۷۱ خورشیدی در تهران - درگذشته ۱۳۳۳ خورشیدی ) هنرپیشه و کارگردان تئاتر ایرانی ارمنی تبار بود.
آرتو تریان مؤسس گروه های تئاتری بسیاری در تهران بود و در نقش های متعددی روی صحنه آمده است. وی نقش بسزایی در پیشرفت تئاتر ایران داشت و نمایش نامه های چندی را به زبان های ارمنی و فارسی ترجمه نموده است.
... [مشاهده متن کامل]
در پنجشنبه ۲۵ شهریور ۱۲۷۱ خورشیدی ( ۱۵ سپتامبر ۱۸۹۲ میلادی ) در محله ارمنیان واقع در دروازه قزوین ( نزدیک میدان وحدت اسلامی کنونی ) دیده به جهان گشود. او در مدرسه هایگازیان، مدرسه ارمنیان تهران تحصیل کرد، طریان در دوره تحصیل به زبان های فارسی، ارمنی و فرانسه تسلط کامل پیدا کرد سپس به آموختن زبان روسی پرداخت.
این زوج هنرمند از ۱۹۱۴ م. فعالیت رسمی هنری خود را شروع کردند و در این مدت به دو هنرمند اصلی صحنه های نمایش ارمنیان تهران تبدیل شدند. از ۱۹۱۶ میلادی زوج هنرمند وارتو و آرتو طریان بر روی صحنه های نمایش ارمنیان تهران ظاهر شدند. از ۱۹۳۲ تا ۱۹۲۳ میلادی تئاتر ارمنیان تهران فعالیت خود را با گروه های بسیاری ادامه داد. در این میان استودیو دراماتیک که آرتو طریان آن را اداره می کرد، جایگاه خاصی در بین جوانان تهرانی داشت.
وی با تشویق همسرش برای ادامه تحصیل در سال ۱۲۹۶ خورشیدی ( ۱۹۱۷ میلادی ) به روسیه و ضمن تحصیل در مسکو به مطالعه و کسب تجربه در هنر تئاتر پرداخت. چون به تهران بازگشت با هنرمندان «انجمن دوستداران تئاتر» همکاری کرد.
زوج طریان در سال ۱۳۰۰ ش. نمایشنامه «حکایت» و سپس درام «عشق و وطن» نوشته علی اکبرخان سیاسی را اجرا کردند. آنان مجدداً نمایشنامه «پریچهر و پریزاد» را در ماه قوس ( آذر ) ۱۳۰۰ در سالن گراند هتل تهران نمایش دادند.
حسن مقدم متخلص به علی نوروز در سال ۱۳۰۰ ش. نمایشنامه «جعفرخان از فرنگ آمده» را نوشت و آرتو طریان با همکاری همسرش لالا و اعضای «گروه تئاتر کانون ایران جوان» در شب هشتم حمل ( فروردین ) ۱۳۰۱ در سالن گراند هتل تهران این نمایشنامه کمدی را به روی صحنه آورد.
آرتو طریان نمایشنامه «ناپلئون» را که برای براساس زندگی ناپلئون بناپارت امپراتور فرانسه تنظیم کرده بود اجرا کرد. همکاری آرتو طریان و همسرش با «کانون ایران جوان» تا سال ۱۳۰۹ ادامه داشت.
آرتو تریان مؤسس گروه های تئاتری بسیاری در تهران بود و در نقش های متعددی روی صحنه آمده است. وی نقش بسزایی در پیشرفت تئاتر ایران داشت و نمایش نامه های چندی را به زبان های ارمنی و فارسی ترجمه نموده است.
... [مشاهده متن کامل]
در پنجشنبه ۲۵ شهریور ۱۲۷۱ خورشیدی ( ۱۵ سپتامبر ۱۸۹۲ میلادی ) در محله ارمنیان واقع در دروازه قزوین ( نزدیک میدان وحدت اسلامی کنونی ) دیده به جهان گشود. او در مدرسه هایگازیان، مدرسه ارمنیان تهران تحصیل کرد، طریان در دوره تحصیل به زبان های فارسی، ارمنی و فرانسه تسلط کامل پیدا کرد سپس به آموختن زبان روسی پرداخت.
این زوج هنرمند از ۱۹۱۴ م. فعالیت رسمی هنری خود را شروع کردند و در این مدت به دو هنرمند اصلی صحنه های نمایش ارمنیان تهران تبدیل شدند. از ۱۹۱۶ میلادی زوج هنرمند وارتو و آرتو طریان بر روی صحنه های نمایش ارمنیان تهران ظاهر شدند. از ۱۹۳۲ تا ۱۹۲۳ میلادی تئاتر ارمنیان تهران فعالیت خود را با گروه های بسیاری ادامه داد. در این میان استودیو دراماتیک که آرتو طریان آن را اداره می کرد، جایگاه خاصی در بین جوانان تهرانی داشت.
وی با تشویق همسرش برای ادامه تحصیل در سال ۱۲۹۶ خورشیدی ( ۱۹۱۷ میلادی ) به روسیه و ضمن تحصیل در مسکو به مطالعه و کسب تجربه در هنر تئاتر پرداخت. چون به تهران بازگشت با هنرمندان «انجمن دوستداران تئاتر» همکاری کرد.
زوج طریان در سال ۱۳۰۰ ش. نمایشنامه «حکایت» و سپس درام «عشق و وطن» نوشته علی اکبرخان سیاسی را اجرا کردند. آنان مجدداً نمایشنامه «پریچهر و پریزاد» را در ماه قوس ( آذر ) ۱۳۰۰ در سالن گراند هتل تهران نمایش دادند.
حسن مقدم متخلص به علی نوروز در سال ۱۳۰۰ ش. نمایشنامه «جعفرخان از فرنگ آمده» را نوشت و آرتو طریان با همکاری همسرش لالا و اعضای «گروه تئاتر کانون ایران جوان» در شب هشتم حمل ( فروردین ) ۱۳۰۱ در سالن گراند هتل تهران این نمایشنامه کمدی را به روی صحنه آورد.
آرتو طریان نمایشنامه «ناپلئون» را که برای براساس زندگی ناپلئون بناپارت امپراتور فرانسه تنظیم کرده بود اجرا کرد. همکاری آرتو طریان و همسرش با «کانون ایران جوان» تا سال ۱۳۰۹ ادامه داشت.
