آرتمیا سالینا. آرتمیا سالینا یا میگوی آب شور[ ۲] ( نام علمی: Artemia salina ) یک گونه از آرتمیا و از سخت پوستان آبزی است. سالینا بومی دریاچه های آب شور، برکه ها و آب های موقت ( نه دریاها ) در منطقه مدیترانه در جنوب اروپا، آناتولی و شمال آفریقا است. [ ۳] [ ۴]
آرتمیا سالینا دارای سه چشم و ۱۱ جفت پا است و می تواند تا حدود ۱۵ میلیمتر ( ۰٫۶ اینچ ) رشد کند. خون آن حاوی مادهٔ هموگلوبین است که در مهره داران نیز یافت می شود. نرها دارای شاخک های دوم هستند که به طور قابل توجهی بزرگ شده و به عنوان اندام های گیره ای در جفت گیری استفاده می شود. [ ۵]
نرها دو اندام تناسلی دارند. قبل از جفت گیری، نر، ماده را با اندام گیره خود می بندد، و در موقعیت پشتی قرار می گیرد. نر و ماده ممکن است چند روز در همین وضعیت، در کنار هم شنا کنند. در این حالت، حرکات ضمائم شنای جفت به صورت هماهنگ انجام می شود. [ ۵] ماده ها می توانند با جفت گیری یا از طریق بکرزایی تخم تولید کنند. در این گونه، دو نوع تخم وجود دارد: تخم های با پوسته نازک که نوزادان فوراً از تخم بیرون می آیند و تخم های با پوسته ضخیم که می توانند در حالت خفتگی باقی بمانند. این کیست ها می توانند چندین سال باقی بمانند و زمانی که در آب شور قرار گرفتند، از تخم بیرون آیند. تخم های پوسته ضخیم، زمانی تولید می شوند که آب بدن جانور در حال خشک شدن است، غذا کمیاب است و غلظت نمک در حال افزایش است. اگر ماده بمیرد، تخم ها بیشتر رشد می کنند. تخم ها به شکل لاروهایی موسوم به ناپلیوس که حدود ۰٫۵ میلی متر هستند، از تخم خارج می شوند. آن ها یک چشم ساده دارند که فقط حضور و جهت نور را حس می کند. ناپلیوس ها به سمت نور شنا می کنند اما بالغ ها از آن دور می شوند. بعداً دو چشم توانمندتر رشد می کنند اما چشم اولیه نیز باقی می ماند و در نتیجه، موجودات سه چشمی به وجود می آیند. [ ۶]
در طبیعت، آن ها در دریاچه های نمک زندگی می کنند. آن ها تقریباً هرگز در دریای آزاد یافت نمی شوند، به احتمال زیاد به دلیل کمبود غذا و عدم توانایی دفاع از خود. با این حال، آرتمیاها در آب های داخلی کالیفرنیا، که به دریا متصل است، مشاهده شده است. [ ۷] [ ۳] برخلاف اکثر آبزیان، آرتمیا وارونه شنا می کند. [ ۶]
آرتمیا می تواند در آبی زندگی کند که محتوای نمک آن بسیار بیشتر یا بسیار کمتر از آب دریا است و مقادیر نمکی تا ۵۰٪ را تحمل می کنند[ ۶] که تقریباً یک محلول اشباع است و می تواند چندین روز در محلول های بسیار متفاوت از آب دریا مانند پتاسیم پرمنگنات یا نقره نیترات زنده بماند، [ ۷] در حالی که ید برای آن ها مضر است. رنگ این حیوان به غلظت نمک بستگی دارد و غلظت های بالاتر، به آن ها ظاهر کمی قرمز می دهد. در آب شیرین، آرتمیا سالینا پس از حدود یک ساعت می میرد. این جانور عمدتاً از جلبک های سبز تغذیه می کند. [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآرتمیا سالینا دارای سه چشم و ۱۱ جفت پا است و می تواند تا حدود ۱۵ میلیمتر ( ۰٫۶ اینچ ) رشد کند. خون آن حاوی مادهٔ هموگلوبین است که در مهره داران نیز یافت می شود. نرها دارای شاخک های دوم هستند که به طور قابل توجهی بزرگ شده و به عنوان اندام های گیره ای در جفت گیری استفاده می شود. [ ۵]
نرها دو اندام تناسلی دارند. قبل از جفت گیری، نر، ماده را با اندام گیره خود می بندد، و در موقعیت پشتی قرار می گیرد. نر و ماده ممکن است چند روز در همین وضعیت، در کنار هم شنا کنند. در این حالت، حرکات ضمائم شنای جفت به صورت هماهنگ انجام می شود. [ ۵] ماده ها می توانند با جفت گیری یا از طریق بکرزایی تخم تولید کنند. در این گونه، دو نوع تخم وجود دارد: تخم های با پوسته نازک که نوزادان فوراً از تخم بیرون می آیند و تخم های با پوسته ضخیم که می توانند در حالت خفتگی باقی بمانند. این کیست ها می توانند چندین سال باقی بمانند و زمانی که در آب شور قرار گرفتند، از تخم بیرون آیند. تخم های پوسته ضخیم، زمانی تولید می شوند که آب بدن جانور در حال خشک شدن است، غذا کمیاب است و غلظت نمک در حال افزایش است. اگر ماده بمیرد، تخم ها بیشتر رشد می کنند. تخم ها به شکل لاروهایی موسوم به ناپلیوس که حدود ۰٫۵ میلی متر هستند، از تخم خارج می شوند. آن ها یک چشم ساده دارند که فقط حضور و جهت نور را حس می کند. ناپلیوس ها به سمت نور شنا می کنند اما بالغ ها از آن دور می شوند. بعداً دو چشم توانمندتر رشد می کنند اما چشم اولیه نیز باقی می ماند و در نتیجه، موجودات سه چشمی به وجود می آیند. [ ۶]
در طبیعت، آن ها در دریاچه های نمک زندگی می کنند. آن ها تقریباً هرگز در دریای آزاد یافت نمی شوند، به احتمال زیاد به دلیل کمبود غذا و عدم توانایی دفاع از خود. با این حال، آرتمیاها در آب های داخلی کالیفرنیا، که به دریا متصل است، مشاهده شده است. [ ۷] [ ۳] برخلاف اکثر آبزیان، آرتمیا وارونه شنا می کند. [ ۶]
آرتمیا می تواند در آبی زندگی کند که محتوای نمک آن بسیار بیشتر یا بسیار کمتر از آب دریا است و مقادیر نمکی تا ۵۰٪ را تحمل می کنند[ ۶] که تقریباً یک محلول اشباع است و می تواند چندین روز در محلول های بسیار متفاوت از آب دریا مانند پتاسیم پرمنگنات یا نقره نیترات زنده بماند، [ ۷] در حالی که ید برای آن ها مضر است. رنگ این حیوان به غلظت نمک بستگی دارد و غلظت های بالاتر، به آن ها ظاهر کمی قرمز می دهد. در آب شیرین، آرتمیا سالینا پس از حدود یک ساعت می میرد. این جانور عمدتاً از جلبک های سبز تغذیه می کند. [ ۸]
wiki: آرتمیا سالینا