ارتصاع. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) ارتصاع بچیزی ؛ چسبیدن بدان. چفسیدن. ( منتهی الارب ). || میان دو سنگ کوفتن دانه را. ( منتهی الارب ). || ارتصاع اَسنان ؛ پیوسته و بهم نزدیک شدن دندانها. با هم قریب شدن دندان.
