ارتشتاران سالار

دانشنامه آزاد فارسی

اَرتِشْتاران سالار
فرمانده کل سپاه ایران، در عصر ساسانی. در منابع تاریخی، این لقب نخستین بار برای کاردار، یکی از پسران مِهرنِرسِه، بزرگ فرماندار ساسانی در روزگار یزدگرد اول و بهرام پنجم ساسانی، به کار رفته است. سپس، در دورۀ قُباد اول نیز سیاوُش، یکی از یاران نزدیک شاهنشاه ساسانی، به این مقام رسید. در متن پَهلَوی کارنامۀ اردشیر بابَکان نیز از این مقام یاد شده است. به گزارش طبری، رتبۀ ارتشتاران سالار از سپهبد بالاتر، و نزدیک به رتبۀ اَرگبد (مخصوص بعضی از اعضای خاندان شاهی ساسانی) بود. اشارۀ پروکوپی یوس نشان می دهد که منصب ارتشتاران سالار، مقام چندان رایجی نبوده، و تنها به افراد ویژه ای اعطا می شده است. شاید ارتشتاران سالار لقب دیگر ایران سپهبد بوده است که خسرو انوشیروان این منصب را منسوخ کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس