ارتش چهارم زرهی

ارتش چهارم زرهی (ورماخت). ارتش چهارم زرهی ( به آلمانی: 4. Panzerarmee ) که در ابتدا گروه زرهی ۴ نامیده می شد، یکی از ارتش های میدانی نیروی زمینی آلمان در دوره رایش سوم بود که در ماه فوریه سال ۱۹۴۱ تشکیل شد و در جریان جنگ جهانی دوم به نبرد پرداخت.
این یگان زرهی در ۱۷ فوریه سال ۱۹۴۱ به کمک قرارگاه سپاه ۱۶ در ابتدا تحت عنوان گروه زرهی ۴، تشکیل شد. [ ۱]
هنگام آغاز تهاجم به شوروی، گروه زرهی ۴ از دو سپاه ۴۱ و ۵۶ موتوریزه تشکیل شده بود و لشکر پیاده نظام موتوریزه اس اس توتن کوپف نیز در جایگاه ذخیره آن قرار داشت. [ ۱] در این زمان حدود ۶۰۰ تانک بین سه لشکر زرهی این گروه زرهی تقسیم شده بود. انتقال لشکرهای گروه زرهی به نقطه تجمع آن در شمال رود نیمان تا شب ۲۱ ژوئن و دقایقی پیش از شروع عملیات به طول انجامید. [ ۲] به منظور ایجاد برتری زیاد جهت شکستن خط مقدم دشمن، تمامی ۶۰۰ تانک گروه ارتش به همراه دو لشکر پیاده نظام پشتیبان در خط مقدمی به طول تنها ۴۰ کیلومتر در مقابل یک لشکر ضعیف تفنگ دار ارتش سرخ متمرکز شدند. [ ۳]
این گروه زرهی به فرماندهی ارتشبد اریش هوپنر به عنوان بخشی از گروه ارتش شمال، بدون این که همانند سایر گروه های زرهی به یک ارتش پیاده نظام مرتبط شده باشد، با شروع عملیات بارباروسا، پیشروی سریع خود را در منطقه بالتیک آغاز کرد. [ ۴] در ناحیه مرزی در جبهه ای به طول ۴۰ کیلومتر از تواراگه تا شیائولیای تنها یک لشکر ضعیف صد و بیست و پنجم تفنگ دار ارتش سرخ را در مقابل خود داشت که توانست به سرعت با وارد آورد تلفات سنگین، آن را عقب براند. [ ۵] در جناح شمالی، با اقدام به ضد حمله سپاه های مکانیزه ارتش سرخ علیه مواضع سپاه ۴۱ موتوریزه سپهبد گئورگ - هانس راینهارت، از ۲۴ ژوئن درگیری سنگینی بین تانک های طرفین در نبرد راسینیای درگرفت. نهایتاً راینهارت موفق شد با ارسال نیروی کمکی، بیشتر نیروهای دشمن را در آن موضع به محاصره درآورده و منهدم کند. صدها تانک ارتش سرخ در این نبرد نابود شدند. همزمان، با درگیری سپاه ۴۱ موتوریزه در راسینیای، هوپنر تمرکز خود را بر جناح موفق تر جنوبی یعنی سپاه ۵۶ موتوریزه تحت امر سپهبد اریش فن مانشتاین، قرار داد. این سپاه با بهره گیری از شکاف ۱۲۰ کیلومتری حاصل از عقب نشستن ارتش یازدهم شوروی به سمت اوپوچکا در شرق که راه را برای نیروهای گروه زرهی ۴ تا رود دوینا هموار ساخت، پس از سلطه بر گذرگاه رود دوبیسا در آریوگالا توانسته بود در عرض ۱۰۰ ساعت ۳۲۰ کیلومتر پیشروی کند. ارتش سرخ نیروهای خود را برای دفاع از دونابورگ راهی این شهر کرد اما نیروهای فن مانشتاین زودتر به دونابورگ رسیدند. [ ۶] بدین ترتیب گروه زرهی ۴ به عنوان سرنیزه زرهی گروه ارتش شمال نیمی از راه لنینگراد را تنها در عرض ۵ روز آغازین عملیات پیمود. [ ۷] عقب نشینی عناصر باقی مانده ارتش بیست و هفتم شوروی به سمت شرق و حرکت ارتش هشتم آن به سمت ریگا در شمال، مسیر استروف - پسکوف به طرف لنینگراد را نیز برای گروه زرهی ۴ باز کرد. در این شرایط ارتش هشتم شوروی از سه طرف در جنوب شرقی ریگا در محاصره نیروهای گروه زرهی ۴ و ارتش هجدهم ورماخت قرار گرفته بود که با عقب نشینی به سمت شرق موفق شد از محاصره بگریزد. [ ۸]