ارتش ترکمنستان از هفت نهاد به نام های نیروی زمینی، نیروی دریایی، نیروی هوائی، پدافند هوایی، نیروی مرزبانی، نیروی انتظامی و گارد ملی تشکیل می شود.
پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، عناصر و تجهیزات قابل ملاحظه ای مانند اسلحه و خودروها و ماشین آلات نظامی متعلق به نیروهای مسلح شوروی در خاک ترکمنستان به جای ماند. در ماه ژوئن سال ۱۹۹۲، دولت ترکمنستان جهت ایجاد ارتش جدید یک پیمان دفاعی دوجانبه با روسیه امضا کردند. در این پیمان نامه روسیه متعهد به همکاری و تشویق دولت ترکمنستان به بازسازی و تشکیل نیروی های مسلح ترکمنستان تحت فرماندهی مشترک گردید.
... [مشاهده متن کامل]
در این رابطه دفتر مطالعات کنگره ترکمنستان تصریح کرد این پیمان نامه در مورد اقدامات مشترک بین روسیه و ترکمنستان امضا شده است. برای روسیه به عنوان ارائه تضمین امنیت ملی ترکمنستان که در گذشته بخشی از واحد ارتش اتحادیه جماهیر شوروی بوده که به عنوان پایه جدید ارتش ترکمنستان می باشد. در ادامه خاطر نشان کرد که غیر از نیروی مرزبانی، نیروی هوایی و پدافند هوایی بقیهٔ واحدهای ارتش تحت کنترل روسیه باقی مانده است که در یک دوره ده ساله به ترکمنستان واگذار می شود. در دوره انتقالی پنج ساله روسیه پشتیبانی و تدارکات و همچنین پرداخت هزینه محافظت از تأسیسات خاص و ویژه را برعهده داشته و در قبال آن ترکمنستان کلیه هزینه های مسکن، آب، برق و نگهداری و مدیریت را پرداخت نماید.
در سال ۱۹۹۴، سرلشکر آنامراد سلطانف که به عنوان افسر حرفه ای در کوبا و افغانستان خدمت کرده بود به عنوان رئیس ستاد مشترک ارتش و معاون اول وزیر دفاع انتخاب می شود. قبل از وی سرلشکر بوگدوزخان نیازف عهده دار این سمت بوده است.
پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، عناصر و تجهیزات قابل ملاحظه ای مانند اسلحه و خودروها و ماشین آلات نظامی متعلق به نیروهای مسلح شوروی در خاک ترکمنستان به جای ماند. در ماه ژوئن سال ۱۹۹۲، دولت ترکمنستان جهت ایجاد ارتش جدید یک پیمان دفاعی دوجانبه با روسیه امضا کردند. در این پیمان نامه روسیه متعهد به همکاری و تشویق دولت ترکمنستان به بازسازی و تشکیل نیروی های مسلح ترکمنستان تحت فرماندهی مشترک گردید.
... [مشاهده متن کامل]
در این رابطه دفتر مطالعات کنگره ترکمنستان تصریح کرد این پیمان نامه در مورد اقدامات مشترک بین روسیه و ترکمنستان امضا شده است. برای روسیه به عنوان ارائه تضمین امنیت ملی ترکمنستان که در گذشته بخشی از واحد ارتش اتحادیه جماهیر شوروی بوده که به عنوان پایه جدید ارتش ترکمنستان می باشد. در ادامه خاطر نشان کرد که غیر از نیروی مرزبانی، نیروی هوایی و پدافند هوایی بقیهٔ واحدهای ارتش تحت کنترل روسیه باقی مانده است که در یک دوره ده ساله به ترکمنستان واگذار می شود. در دوره انتقالی پنج ساله روسیه پشتیبانی و تدارکات و همچنین پرداخت هزینه محافظت از تأسیسات خاص و ویژه را برعهده داشته و در قبال آن ترکمنستان کلیه هزینه های مسکن، آب، برق و نگهداری و مدیریت را پرداخت نماید.
در سال ۱۹۹۴، سرلشکر آنامراد سلطانف که به عنوان افسر حرفه ای در کوبا و افغانستان خدمت کرده بود به عنوان رئیس ستاد مشترک ارتش و معاون اول وزیر دفاع انتخاب می شود. قبل از وی سرلشکر بوگدوزخان نیازف عهده دار این سمت بوده است.
