ارتش بایرن ( به آلمانی: Bayerische Armee ) نیروهای مسلح انتخابگرنشین بایرن و سپس پادشاهی بایرن بود که از سال ۱۶۹۲ میلادی به عنوان ارتش دائمی بایرن فعال می کرد و پس از متحدسازی آلمان در سال ۱۸۷۰ در نیروی زمینی امپراتوری آلمان ادغام شد.
در سال ۱۶۸۱ قانون اساسی نظامی امپراتوری، [ ۱] بایرن را موظف کرد که برای ارتش امپراتوری نیرو فراهم کند. علاوه بر این، تأسیس ارتش دائمی برای بایرن به طور فزاینده ای به عنوان نشانه ای از دولت - ملت و ابزار مهم قدرت - سیاست مطلق گرا تلقی می شد. در یک اردوگاه صحرایی در شوِبیش گموند در ۱۲ اکتبر ۱۶۸۲، نیروهای تازه استخدام شده رسماً به خدمت بایرن درآمدند که متشکل از هفت هنگ پیاده نظام، دو هنگ دراگون و دو هنگ کراسیر به همراه یک سپاه توپخانه راه اندازی شد. رنگ آبی میانی که قبلاً در میان پیاده نظام بایرن مورد استفاده گسترده قرار داشت از سال ۱۶۸۴ دوباره مورد استفاده قرار گرفت. کیراسیرها و توپخانه ها تونیک خاکستری روشن می پوشیدند، در حالی که دراگون تونیک های قرمز یا آبی می پوشیدند. ارتش بایرن در زمان ماکسیمیلیان دوم ، انتخابگر بایرن در طول جنگ بزرگ عثمانی، به ویژه در دوران محاصره بلگراد، متمایز شد.
در طول جنگ جانشینی اسپانیا، بایرن در کنار فرانسه جنگید. پس از شکست در نبرد بلانهایم، ارتش بایرن به عنوان یک نیروی جنگی منسجم وجود نداشت، اگرچه باقیمانده های کوچک تا پایان جنگ به مبارزه ادامه دادند. بایرن پس از جنگ توسط نیروهای اتریشی اشغال شد، که منجر به خیزش مردم شد، به طوری که بصورت خونین سرکوب شد. [ ۲] تا قبل از سال ۱۷۰۱ که جنگ جانشینی اسپانیا رخ داد، ترکیب ارتش همان بود که در زمان جنگ با عثمانی وجود داشت.
در سال ۱۷۹۰ اصلاحات اساسی در ارتش بایرن بوجود آمد. ژنرال های توانا ارتش بایرن را بر اساس دیسیپلین فرانسوی اصلاح کردند و به زودی مدرن ترین ارتش در آلمان و اولین ارتشی در آلمان شد که شلاق زدن را لغو کرد. ارتش بایرن عمدتاً مبتنی بر خدمت سربازی اجباری بود. [ ۳] [ ۴]
در قانون اساسی امپراتوری آلمان، بایرن توانست حقوق گسترده ای را به ویژه در مورد حاکمیت نظامی برای خود تضمین کند. ارتش بایرن نه تنها مانند پادشاهی های ساکسونی و وورتمبرگ، نیروهای خود، وزارت جنگ و سیستم قضایی نظامی خود را حفظ کرد، بلکه از شماره گذاری مجدد هنگ های ارتش در سراسر امپراتوری مستثنی شد و فقط تحت کنترل امپراتوری آلمان قرار گرفت. کنترل در زمان جنگ بایرن همچنین لباس های پیاده نظام آبی روشن خود را حفظ کرد. افسران و مردان ارتش بایرن همچنان به پادشاهی بایرن و نه امپراتور آلمان سوگند یاد می کردند. با این وجود، طرحی یونیفرم ها، تجهیزات و آموزش به سبک پروس استاندارد شد. [ ۵] [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۱۶۸۱ قانون اساسی نظامی امپراتوری، [ ۱] بایرن را موظف کرد که برای ارتش امپراتوری نیرو فراهم کند. علاوه بر این، تأسیس ارتش دائمی برای بایرن به طور فزاینده ای به عنوان نشانه ای از دولت - ملت و ابزار مهم قدرت - سیاست مطلق گرا تلقی می شد. در یک اردوگاه صحرایی در شوِبیش گموند در ۱۲ اکتبر ۱۶۸۲، نیروهای تازه استخدام شده رسماً به خدمت بایرن درآمدند که متشکل از هفت هنگ پیاده نظام، دو هنگ دراگون و دو هنگ کراسیر به همراه یک سپاه توپخانه راه اندازی شد. رنگ آبی میانی که قبلاً در میان پیاده نظام بایرن مورد استفاده گسترده قرار داشت از سال ۱۶۸۴ دوباره مورد استفاده قرار گرفت. کیراسیرها و توپخانه ها تونیک خاکستری روشن می پوشیدند، در حالی که دراگون تونیک های قرمز یا آبی می پوشیدند. ارتش بایرن در زمان ماکسیمیلیان دوم ، انتخابگر بایرن در طول جنگ بزرگ عثمانی، به ویژه در دوران محاصره بلگراد، متمایز شد.
در طول جنگ جانشینی اسپانیا، بایرن در کنار فرانسه جنگید. پس از شکست در نبرد بلانهایم، ارتش بایرن به عنوان یک نیروی جنگی منسجم وجود نداشت، اگرچه باقیمانده های کوچک تا پایان جنگ به مبارزه ادامه دادند. بایرن پس از جنگ توسط نیروهای اتریشی اشغال شد، که منجر به خیزش مردم شد، به طوری که بصورت خونین سرکوب شد. [ ۲] تا قبل از سال ۱۷۰۱ که جنگ جانشینی اسپانیا رخ داد، ترکیب ارتش همان بود که در زمان جنگ با عثمانی وجود داشت.
در سال ۱۷۹۰ اصلاحات اساسی در ارتش بایرن بوجود آمد. ژنرال های توانا ارتش بایرن را بر اساس دیسیپلین فرانسوی اصلاح کردند و به زودی مدرن ترین ارتش در آلمان و اولین ارتشی در آلمان شد که شلاق زدن را لغو کرد. ارتش بایرن عمدتاً مبتنی بر خدمت سربازی اجباری بود. [ ۳] [ ۴]
در قانون اساسی امپراتوری آلمان، بایرن توانست حقوق گسترده ای را به ویژه در مورد حاکمیت نظامی برای خود تضمین کند. ارتش بایرن نه تنها مانند پادشاهی های ساکسونی و وورتمبرگ، نیروهای خود، وزارت جنگ و سیستم قضایی نظامی خود را حفظ کرد، بلکه از شماره گذاری مجدد هنگ های ارتش در سراسر امپراتوری مستثنی شد و فقط تحت کنترل امپراتوری آلمان قرار گرفت. کنترل در زمان جنگ بایرن همچنین لباس های پیاده نظام آبی روشن خود را حفظ کرد. افسران و مردان ارتش بایرن همچنان به پادشاهی بایرن و نه امپراتور آلمان سوگند یاد می کردند. با این وجود، طرحی یونیفرم ها، تجهیزات و آموزش به سبک پروس استاندارد شد. [ ۵] [ ۶]
wiki: ارتش بایرن