ارتش استقلال برمه ( به انگلیسی: Burma Independence Army ) یک ارتش انقلابی و همدست با نیروهای محور بود که برای کمک به ژاپنی های میانمار ( برمه ) در سال ۱۹۴۲ در طی حمله ژاپن به برمه و برای پایان سلطه حکومت بریتانیا در برمه جنگید. [ ۱]
این اولین ارتش پسااستعماری در تاریخ برمه بود. ارتش استقلال برمه از گروهی ملی گرایان برمه در سال ۱۹۴۱ به نام سی رفیق و تحت نظارت نیروی زمینی امپراتوری ژاپن تشکیل شد. تلاش های ارتش استقلال برمه برای ایجاد یک دولت در طول تهاجم ژاپن منجر به انحلال آن توسط ژاپنی ها و تشکیل «ارتش دفاع برمه» که کوچکتر بود به جای آن شد. همان طور که ژاپن برمه را به سمت استقلال اسمی هدایت کرد، ارتش دفاع برمه در سال ۱۹۴۳ به ارتش ملی برمه در ایالت برمه تبدیل شد و سپس به صورت یک دولت دست نشانده تحت با ماو، گسترش یافت.
پس از تماس مخفیانه با بریتانیا در طول سال ۱۹۴۴، در ۲۷ مارس ۱۹۴۵، ارتش استقلال برمه علیه ژاپنی ها شورش کرد. ارتش به عنوان متحد از فرمانده عالی متفقین، لرد لوئیس مونتباتن، که به کمک آنها برای مقابله با نیروهای ژاپنی نیاز داشت، به رسمیت شناخته شد. در حال عقب نشینی نیروهای ژاپنی و کاهش فشار بین رهبری ارتش استقلال و بریتانیا به عنوان بخشی از اتحادیه ضد فاشیست آزادی مردم، ارتش استقلال در جریان رژه پیروزی مشترک متفقین و برمه در رانگون در ۲۳ ژوئن ۱۹۴۵، دوباره به عنوان «نیروهای میهنی برمه» نامگذاری شد. پس از جنگ، پس از مذاکرات پرتنش، تصمیم گرفته شد که نیروهای میهنی برمه در ارتش جدید برمه تحت کنترل بریتانیا ادغام شود، اما بسیاری از کهنه سربازان تحت رهبری قدیمی در «سازمان شبه نظامی داوطلب مردمی» در وضعیت ناپایدار برمه پس از جنگ به کار خود ادامه دهند.
آنگ سان یک ناسیونالیست جنبش دانشجویی بود که برای آرمان یک برمه مستقل کار می کرد. زمانی که در دانشگاه بود، به یک رهبر سیاسی بانفوذ تبدیل شد و بستر جدیدی برای دانشجویان ملی گرای تحصیل کرده ایجاد کرد که قصد تشکیل یک کشور مستقل برمه را داشتند. در سال ۱۹۳۸ او به حزب رادیکال و ضد استعماری دوباما آسیایونه ( معروف به «تاکینز» ) پیوست. [ ۲] پس از شیوع جنگ جهانی دوم، حزب دوباما آسیایونه با حزب بینوایان ترکیب شد و بلوک آزادی را ایجاد کرد که با تلاش های جنگی بریتانیا مخالفت کرد، مگر اینکه برمه بلافاصله پس از جنگ استقلال خود را تضمین کند و تهدید کرد که کارزار ضدانگلیسی و ضد جنگ خود را افزایش خواهد داد. بریتانیایی ها خواسته های بلوک آزادی را رد کردند و بسیاری از رهبری آن تا پس از حمله ژاپن در سال ۱۹۴۲ به زندان افتادند. آنگ سان در سال ۱۹۴۰ به جمهوری چین ( ۱۹۴۹–۱۹۱۲ ) پرواز کرد تا با چینی ها تماس برقرار کند تا در مورد سرمایه گذاری در ارتش مستقل برمه بحث کند. [ ۳] [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین اولین ارتش پسااستعماری در تاریخ برمه بود. ارتش استقلال برمه از گروهی ملی گرایان برمه در سال ۱۹۴۱ به نام سی رفیق و تحت نظارت نیروی زمینی امپراتوری ژاپن تشکیل شد. تلاش های ارتش استقلال برمه برای ایجاد یک دولت در طول تهاجم ژاپن منجر به انحلال آن توسط ژاپنی ها و تشکیل «ارتش دفاع برمه» که کوچکتر بود به جای آن شد. همان طور که ژاپن برمه را به سمت استقلال اسمی هدایت کرد، ارتش دفاع برمه در سال ۱۹۴۳ به ارتش ملی برمه در ایالت برمه تبدیل شد و سپس به صورت یک دولت دست نشانده تحت با ماو، گسترش یافت.
پس از تماس مخفیانه با بریتانیا در طول سال ۱۹۴۴، در ۲۷ مارس ۱۹۴۵، ارتش استقلال برمه علیه ژاپنی ها شورش کرد. ارتش به عنوان متحد از فرمانده عالی متفقین، لرد لوئیس مونتباتن، که به کمک آنها برای مقابله با نیروهای ژاپنی نیاز داشت، به رسمیت شناخته شد. در حال عقب نشینی نیروهای ژاپنی و کاهش فشار بین رهبری ارتش استقلال و بریتانیا به عنوان بخشی از اتحادیه ضد فاشیست آزادی مردم، ارتش استقلال در جریان رژه پیروزی مشترک متفقین و برمه در رانگون در ۲۳ ژوئن ۱۹۴۵، دوباره به عنوان «نیروهای میهنی برمه» نامگذاری شد. پس از جنگ، پس از مذاکرات پرتنش، تصمیم گرفته شد که نیروهای میهنی برمه در ارتش جدید برمه تحت کنترل بریتانیا ادغام شود، اما بسیاری از کهنه سربازان تحت رهبری قدیمی در «سازمان شبه نظامی داوطلب مردمی» در وضعیت ناپایدار برمه پس از جنگ به کار خود ادامه دهند.
آنگ سان یک ناسیونالیست جنبش دانشجویی بود که برای آرمان یک برمه مستقل کار می کرد. زمانی که در دانشگاه بود، به یک رهبر سیاسی بانفوذ تبدیل شد و بستر جدیدی برای دانشجویان ملی گرای تحصیل کرده ایجاد کرد که قصد تشکیل یک کشور مستقل برمه را داشتند. در سال ۱۹۳۸ او به حزب رادیکال و ضد استعماری دوباما آسیایونه ( معروف به «تاکینز» ) پیوست. [ ۲] پس از شیوع جنگ جهانی دوم، حزب دوباما آسیایونه با حزب بینوایان ترکیب شد و بلوک آزادی را ایجاد کرد که با تلاش های جنگی بریتانیا مخالفت کرد، مگر اینکه برمه بلافاصله پس از جنگ استقلال خود را تضمین کند و تهدید کرد که کارزار ضدانگلیسی و ضد جنگ خود را افزایش خواهد داد. بریتانیایی ها خواسته های بلوک آزادی را رد کردند و بسیاری از رهبری آن تا پس از حمله ژاپن در سال ۱۹۴۲ به زندان افتادند. آنگ سان در سال ۱۹۴۰ به جمهوری چین ( ۱۹۴۹–۱۹۱۲ ) پرواز کرد تا با چینی ها تماس برقرار کند تا در مورد سرمایه گذاری در ارتش مستقل برمه بحث کند. [ ۳] [ ۴]
wiki: ارتش استقلال برمه