ارتش آزادیبخش فرانسه ( به فرانسوی: Armée française de la Libération ) در سال ۱۹۴۳ میلادی تأسیس شد. این ارتش نتیجه ادغام ارتش آفریقا و نیروهای وابسته به شارل دو گل است که در جنگ های تونس و ایتالیا شرکت کرده بود. این ارتش در سال ۱۹۴۴ فرانسه را دوباره تسخیر کرد و در سال ۱۹۴۵ برای به دست آوردن حق کاپیتولاسیون وارد آلمان شد و تا ۱۹۵۵ میلادی در این کشور باقی ماند.
... [مشاهده متن کامل]
• سال تأسیس: ۱۹۴۳
• سال انحلال: ۱۹۴۵
• کشور: فرانسه و مستعمره های آن
• نیروهای مؤثر: ۱۳۰۰۰۰۰ نفر
• نام سابق: ارتش آفریقا
• جنگهایی که در آن شرکت کرده: جنگ جهانی دوم، جنگ ایتالیا، نبرد گارلیگلیانو، آزاد سازی کورس، نبرد مارسی، نبرد نورماندی، نبرد پاریس، فرود به پروانس، نبرد فرانسه.
• فرماندهی تاریخی: ژنرال شارل دو گل و هانری ژیرو Henri Giraud
در ۱۷ ژوئن سال ۱۹۴۰ زمانی که پیام آتش بس فیلیپ پتن از رادیو ملی فرانسه پخش شد، ژنرال دوگل یک روز بعد از آن از رادیو بی بی سی به مقاومت فراخوان داد و بدین ترتیب ارتش فرانسه به دو یا سه قسمت متضاد تقسیم شد، یکی طرفداران پتن یا مارشالیست ها که در ویشی مستقر بودند. دیگری طرفداران مارشال دوگل که در لندن مستقر بودند و سومین نیرو در الجزایر حضور داشتند.
اغلب نیروهای ارتش فرانسه وابسته به ژنرال پتن بودند که به ارتش ویشی شناخته می شدند و از دولت فرانسه که در ویشی مستقر بود اطاعت می کردند. آن ها به اشغالگران آلمانی که در منطقه ای آزاد شده در جنوب این کشور مستقر بود، وابسته بودند. از سوی دیگر، یک نیروی اقلیت که توسط حکومت ویشی به عنوان «باغی» شناخته می شد و رهبرانش نیز به مرگ محکوم شده بود، به عنوان نیروهای فرانسه آزاد ( FFL ) شناخته می شدند.
نیروهای فرانسه آزاد ( FFL ) فرماندهی سرهنگ جوانی به نام شارل دوگل که به تازگی در میدان جنگ به صورت موقت به عنوان فرمانده تیپ منصوب شده بود را پذیرفته بودند.
در همان ایام ژنرال دوگل به انگلستان رفت و توسط این کشور به عنوان رهبر فرانسه آزاد به رسمیت شناخته شد. او تصمیم گرفت که در اتحاد با هم پیمان بریتانیایی فرانسه به جنگ علیه آلمان ها ادامه دهد.
در پاییز سال ۱۹۴۲، پس از نبرد بئر حکیم در آفریقای شمالی، که در آن نیروهای تیپ ماری - پیر کونیگ فرانسه و نیروهای بریتانیایی پیشروی های ارتش آلمان در لیبی را سد کردند نیروهای فرانسه آزاد ( FFL ) ، رزمندگان بریتانیایی و گروه مارشال رومل آلمانی در لیبی بودند. نیروهای فرانسوی در نبرد العلمین علیه نازی ها جنگیدند.
... [مشاهده متن کامل]
• سال تأسیس: ۱۹۴۳
• سال انحلال: ۱۹۴۵
• کشور: فرانسه و مستعمره های آن
• نیروهای مؤثر: ۱۳۰۰۰۰۰ نفر
• نام سابق: ارتش آفریقا
• جنگهایی که در آن شرکت کرده: جنگ جهانی دوم، جنگ ایتالیا، نبرد گارلیگلیانو، آزاد سازی کورس، نبرد مارسی، نبرد نورماندی، نبرد پاریس، فرود به پروانس، نبرد فرانسه.
• فرماندهی تاریخی: ژنرال شارل دو گل و هانری ژیرو Henri Giraud
در ۱۷ ژوئن سال ۱۹۴۰ زمانی که پیام آتش بس فیلیپ پتن از رادیو ملی فرانسه پخش شد، ژنرال دوگل یک روز بعد از آن از رادیو بی بی سی به مقاومت فراخوان داد و بدین ترتیب ارتش فرانسه به دو یا سه قسمت متضاد تقسیم شد، یکی طرفداران پتن یا مارشالیست ها که در ویشی مستقر بودند. دیگری طرفداران مارشال دوگل که در لندن مستقر بودند و سومین نیرو در الجزایر حضور داشتند.
اغلب نیروهای ارتش فرانسه وابسته به ژنرال پتن بودند که به ارتش ویشی شناخته می شدند و از دولت فرانسه که در ویشی مستقر بود اطاعت می کردند. آن ها به اشغالگران آلمانی که در منطقه ای آزاد شده در جنوب این کشور مستقر بود، وابسته بودند. از سوی دیگر، یک نیروی اقلیت که توسط حکومت ویشی به عنوان «باغی» شناخته می شد و رهبرانش نیز به مرگ محکوم شده بود، به عنوان نیروهای فرانسه آزاد ( FFL ) شناخته می شدند.
نیروهای فرانسه آزاد ( FFL ) فرماندهی سرهنگ جوانی به نام شارل دوگل که به تازگی در میدان جنگ به صورت موقت به عنوان فرمانده تیپ منصوب شده بود را پذیرفته بودند.
در همان ایام ژنرال دوگل به انگلستان رفت و توسط این کشور به عنوان رهبر فرانسه آزاد به رسمیت شناخته شد. او تصمیم گرفت که در اتحاد با هم پیمان بریتانیایی فرانسه به جنگ علیه آلمان ها ادامه دهد.
در پاییز سال ۱۹۴۲، پس از نبرد بئر حکیم در آفریقای شمالی، که در آن نیروهای تیپ ماری - پیر کونیگ فرانسه و نیروهای بریتانیایی پیشروی های ارتش آلمان در لیبی را سد کردند نیروهای فرانسه آزاد ( FFL ) ، رزمندگان بریتانیایی و گروه مارشال رومل آلمانی در لیبی بودند. نیروهای فرانسوی در نبرد العلمین علیه نازی ها جنگیدند.
