ارتش آزاد سوریه. ارتش آزاد سوریه ( FSA ) ( عربی: الجیش السوری الحر ) یک ائتلاف مقاومت بزرگ غیرمتمرکز، متشکل از شبه نظامیان، در جنگ داخلی سوریه است[ ۱۸] [ ۱۹] که در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط سرهنگ ریاض الاسعد و شش افسر جدا شده از نیروهای مسلح سوریه، تأسیس شد. [ ۲۰] [ ۲۱] این افسران اعلام کردند که اولویت فوری ارتش آزاد سوریه، حفاظت از جان معترضان و غیرنظامیان، در برابر سرکوب مرگبار دستگاه امنیتی بشار اسد، با هدف نهایی دستیابی به اهداف انقلاب سوریه، یعنی پایان دادن به حکمرانی چندین دهه خانواده اسد است. [ ۱۹] [ ۲۱] [ ۲۲] در اواخر سال ۲۰۱۱، ارتش آزاد سوریه، اصلی ترین گروه جداشدگان از ارتش سوریه بود[ ۲۳] [ ۲۴] که در ابتدا، یک سازمان نظامی رسمی در زمان تأسیس بود اما ساختار فرماندهی اولیه آن تا سال ۲۰۱۶ از بین رفت و از آن زمان، عنوان ارتش آزاد سوریه، توسط گروه های مختلف اپوزیسیون سوریه، مورد استفاده قرار گرفت. [ ۲۵] [ ۲۶] [ ۲۷] [ ۲۸]
ارتش آزاد سوریه قصد دارد که "شاخه نظامی مخالفان مردم سوریه با رژیم"[ ۱۳] از طریق عملیات مسلحانه و تشویق فراریان ارتش باشد. [ ۲۹] در سال ۲۰۱۲، فرماندهان نظامی و رهبری غیرنظامی ارتش آزاد سوریه، بیانیه مشترکی صادر کردند که در آن متعهد شدند که پس از کنار زدن اسد از قدرت، سوریه را به سمت یک جمهوری دموکراتیک کثرت گرا هدایت کنند. [ ۳۰] از آنجایی که ارتش سوریه، بسیار سازماندهی شده و مسلح است، ارتش آزاد سوریه، یک استراتژی نظامی از تاکتیک های چریکی را در روستاها و شهرها، با تمرکز تاکتیکی بر اقدامات مسلحانه در پایتخت سوریه، دمشق، اتخاذ کرد. هدف از این کارزار، حفظ قلمرو نبود، بلکه به منظور گسترش نیروهای دولتی و زنجیره های لجستیکی آنها در نبردها برای مراکز شهری، ایجاد فرسایش در نیروهای امنیتی، از بین رفتن روحیه و بی ثباتی دولت بود. [ ۳۱]
ارتش آزاد، خود را شاخه مسلح انقلاب سوریه می دانست و توانست خشم مردم را نسبت به بشار اسد به یک شورش موفق بسیج کند. با به راه انداختن جنگ چریکی در سراسر کشور، این ارتش، از یک رشته موفقیت در برابر نیروهای دولتی بسیار مجهزتر برخوردار شد. [ ۳۲] [ ۳۳] سیاست اسد، در نادیده گرفتن خواسته های معترضان، در کنار خشونت های فزاینده رژیم بر غیرنظامیان و معترضان، منجر به یک جنگ داخلی تا سال ۲۰۱۲ شد. ارتش آزاد، در ابتدا، استراتژی حذف سریع رهبری ارشد رژیم را دنبال کرد که منجر به ترور موفق وزیر اطلاعات عصف شوکت و وزیر دفاع داود راجیها در ژوئیه ۲۰۱۲، شد. [ ۳۴] در اوایل سال ۲۰۱۲، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، با اعزام ده ها هزار شبه نظامی خمینی گرا، هماهنگی کارزاری نظامی را برای جلوگیری از فروپاشی ارتش سوریه با قطبی کردن درگیری، در امتداد اختلافات فرقه ای آغاز کرد. [ ۳۵] [ ۳۶] پس از سال ۲۰۱۳، ارتش آزاد، تحت تأثیر کاهش نظم و انضباط، فقدان یک رهبری سیاسی متمرکز، عدم حمایت قابل توجه غرب، بدتر شدن عرضه تسلیحات و کاهش بودجه قرار گرفت. درحالی که شبه نظامیان اسلام گرا در رقابت داخلی بین معارضان سوری، جناح مسلط شدند. [ ۳۷] [ ۳۸] [ ۳۹] مداخله نظامی روسیه در سال ۲۰۱۵، بقای اسد را تضمین و گسترش ارتش آزاد را متوقف کرد. مجموعه ای ضدحمله با حمایت روسیه و ایران که توسط رژیم اسد، در سال ۲۰۱۶ راه اندازی شد، دستاوردهای ارضی قابل توجهی ارتش آزاد را از بین برد و ساختار فرماندهی آن را به شدت تضعیف کرد. [ ۴۰] [ ۴۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفارتش آزاد سوریه قصد دارد که "شاخه نظامی مخالفان مردم سوریه با رژیم"[ ۱۳] از طریق عملیات مسلحانه و تشویق فراریان ارتش باشد. [ ۲۹] در سال ۲۰۱۲، فرماندهان نظامی و رهبری غیرنظامی ارتش آزاد سوریه، بیانیه مشترکی صادر کردند که در آن متعهد شدند که پس از کنار زدن اسد از قدرت، سوریه را به سمت یک جمهوری دموکراتیک کثرت گرا هدایت کنند. [ ۳۰] از آنجایی که ارتش سوریه، بسیار سازماندهی شده و مسلح است، ارتش آزاد سوریه، یک استراتژی نظامی از تاکتیک های چریکی را در روستاها و شهرها، با تمرکز تاکتیکی بر اقدامات مسلحانه در پایتخت سوریه، دمشق، اتخاذ کرد. هدف از این کارزار، حفظ قلمرو نبود، بلکه به منظور گسترش نیروهای دولتی و زنجیره های لجستیکی آنها در نبردها برای مراکز شهری، ایجاد فرسایش در نیروهای امنیتی، از بین رفتن روحیه و بی ثباتی دولت بود. [ ۳۱]
ارتش آزاد، خود را شاخه مسلح انقلاب سوریه می دانست و توانست خشم مردم را نسبت به بشار اسد به یک شورش موفق بسیج کند. با به راه انداختن جنگ چریکی در سراسر کشور، این ارتش، از یک رشته موفقیت در برابر نیروهای دولتی بسیار مجهزتر برخوردار شد. [ ۳۲] [ ۳۳] سیاست اسد، در نادیده گرفتن خواسته های معترضان، در کنار خشونت های فزاینده رژیم بر غیرنظامیان و معترضان، منجر به یک جنگ داخلی تا سال ۲۰۱۲ شد. ارتش آزاد، در ابتدا، استراتژی حذف سریع رهبری ارشد رژیم را دنبال کرد که منجر به ترور موفق وزیر اطلاعات عصف شوکت و وزیر دفاع داود راجیها در ژوئیه ۲۰۱۲، شد. [ ۳۴] در اوایل سال ۲۰۱۲، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، با اعزام ده ها هزار شبه نظامی خمینی گرا، هماهنگی کارزاری نظامی را برای جلوگیری از فروپاشی ارتش سوریه با قطبی کردن درگیری، در امتداد اختلافات فرقه ای آغاز کرد. [ ۳۵] [ ۳۶] پس از سال ۲۰۱۳، ارتش آزاد، تحت تأثیر کاهش نظم و انضباط، فقدان یک رهبری سیاسی متمرکز، عدم حمایت قابل توجه غرب، بدتر شدن عرضه تسلیحات و کاهش بودجه قرار گرفت. درحالی که شبه نظامیان اسلام گرا در رقابت داخلی بین معارضان سوری، جناح مسلط شدند. [ ۳۷] [ ۳۸] [ ۳۹] مداخله نظامی روسیه در سال ۲۰۱۵، بقای اسد را تضمین و گسترش ارتش آزاد را متوقف کرد. مجموعه ای ضدحمله با حمایت روسیه و ایران که توسط رژیم اسد، در سال ۲۰۱۶ راه اندازی شد، دستاوردهای ارضی قابل توجهی ارتش آزاد را از بین برد و ساختار فرماندهی آن را به شدت تضعیف کرد. [ ۴۰] [ ۴۱]
wiki: ارتش آزاد سوریه