ارتسفاف. [ اِ ت ِ ]( ع مص ) ارتساف. بلند گردیدن. این مصدر در منتهی الارب بنقل از قاموس آمده و در تاج العروس گوید: ارتسف الشی ارتسافاً ( ؟ ) کاکفهر؛ ارتفع، نقله ابن عباد.
