ارتساغ. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) فراخ شدن. ( منتهی الارب ). || فراخ گردانیدن.- ارتساغ بعیال ؛ وسعت دادن به نفقه عیال : اِرتسغ علی عیالک ؛ فراخ گردان نفقه را بر عیال خود. مقابل تقتیر.
