ارتخاص

لغت نامه دهخدا

ارتخاص. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) ارزان شمردن. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ). استرخاص. || ارزان خریدن. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس