ارتباق

لغت نامه دهخدا

ارتباق.[ اِ ت ِ ] ( ع مص ) بسته شدن گردن : ارتباق ظبی در حباله ؛ در دام بسته شدن گردن آهو. آهو و جز آن بدان برآویختن. ( تاج المصادر بیهقی ). || در کاری افتادن. || در ربقه درآمدن. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس