ارتباطات زیست محیطی

ارتباطات زیست محیطی به مطالعه و اجرای نحوه برخورد افراد، نهادها، جوامع و فرهنگ ها می پردازد که پیام های مربوط به محیط زیست و تعامل انسان با محیط زیست را توزیع، دریافت، درک و استفاده می کنند. این حیطه شامل طیف گسترده ای از تعاملات امکان پذیر، از ارتباطات بین فردی به ارتباطات مجازی، تصمیم گیری مشارکتی و پوشش رسانه های زیست محیطی است. همچنین شامل ارتباطات کلامی است. در کنار این ها به ایجاد یک سبک متفاوت ارتباطات کمک می کند.
از دیدگاه عمل، الکساندر فلور[ ۱] ارتباطات زیست محیطی را به عنوان کاربرد روابط، اصول، استراتژی ها و تکنیک های ارتباطی برای مدیریت و حفاظت از محیط زیست تعریف می کند. [ ۲]