اِرتِباطات راه دور (telecommunications)
اِرتِباطات راه دور
برقراری ارتباط بین فواصل طولانی، معمولاً با وسایل الکترونیکی. ارتباط صوتی راه دور از ۱۸۷۶ و با پیش گامی دانشمند اسکاتلندی، اَلگزاندر گراهام بل، و اختراع تلفن آغاز شد. اکنون برقراری ارتباط تلفنی بین المللی از طریق کابل تلفن یا ماهواره یا شبکه های میکروویو، با امکان بیش از ۱۰۰هزار مکالمۀ هم زمان و برقراری چندین کانال تلویزیونی ماهواره ای امکان پذیر است.تاریخچه. نخستین سیستم های مکانیکی ارتباط راه دور سمافور و هلیوگراف یا تلگراف نوری بود که در آن از بازتاب نور خورشید استفاده می کردند. این سیستم ها در اواسط قرن ۱۹ اختراع شدند، اما پیش درآمد عصر ارتباط راه دور را باید تلگراف برقی دانست. نخستین دستگاه تلگراف کارآمد را ویلیام کوک و چارلز ویتستون در بریتانیا اختراع کردند (۱۸۳۷). شرکت های راه آهن از این اختراع بهره بردند. در ایالات متحده امریکا، ساموئل مورس رمزی برای ارسال سیگنال اختراع کرد که به الفبای مورس شهرت یافت و هنوز هم از آن استفاده می کنند. اختراع دیگر او دستگاه تلگراف ثبات بود که برای نخستین بار در ۱۸۵۱، بین فرانسه و انگلستان کاربرد تجاری پیدا کرد. بعد از آن که هاینریش هرتز، فیزیک دان آلمانی، امواج الکترومغناطیسی را کشف کرد، گولئیلمو مارکونیِ ایتالیایی نوعی تلگراف بی سیم اختراع کرد که پیش درآمد ساخت رادیو بود. مارکونی در ۱۸۹۹ بین انگلستان و فرانسه، و در ۱۹۰۱، بین دو سوی اقیانوس اطلس ارتباط بی سیم برقرار کرد. در سیستم های مدرن تلگراف، از دستگاه های تله پرینتر (دورچاپگر) برای ارسال پیام های رمزگذاری شده در طول خطوط ارتباطی استفاده می کنند. دستگاه های تلگراف امروزی ماشین هایی اند که با صفحه کلید کار می کنند و رمز پنج رقمی باودات را انتقال می دهند. تله پرینتر دریافت کننده به صورت خودکار پیام را چاپ می کند. نسخۀ مدرن تلگراف پست الکترونیکی است که در آن پیام به شیوۀ الکترونیکی و از طریق شبکه های ارتباطی، مانند اینترنت، از یک رایانه به رایانه دیگر فرستاده می شود.
ماهواره های مخابراتی. روش اصلی انتقال مکالمات راه دور در خشکی، استفاده از امواج میکروویو است. عیب اصلی ارتباط صوتی راه دور از این طریق آن است که انتقال فقط به خط مستقیم و از دکلی به دکل دیگر امکان پذیر است. این روش در دریا کارآیی ندارد. آرتور سی کلارک، نویسندۀ داستان های علمی ـ تخیلی، در ۱۹۴۵ برای این مشکل راه حلی عرضه کرد. او پیشنهاد کرد سیستمی از ماهواره های مخابراتی در مداری به شعاع ۳۵,۹۰۰ کیلومتر بر فراز خط استوا ایجاد شود و این ماهواره ها دقیقاً هرساعت یک بار زمین را دور بزنند. بنابراین، همواره به نظر می رسد که در آسمان ثابت اند. اکنون چنین سیستمی در حال کار است و اینتل ست از آن بهره برداری می کند. این ماهواره ها را ماهواره های زمین ایستا (سینکوم) می نامند. نخستین ماهواره، سینکوم ۲، در ژوئیۀ ۱۹۶۳ از پایگاه کیپ کاناورال با موفقیت به فضا پرتاب شد. اکنون بسیاری از این ماهواره ها در فضا در حال گردش به دور زمین اند و روی ناحیه هایی با حجم تبادل پیام بسیار، مانند اقیانوس اطلس، اقیانوس هند، و اقیانوس آرام، متمرکزند. ارتباطات تلفنی، تلگرافی، و تلویزیونی هم زمان با امواج رادیویی فرکانس بالا برقرار می شود. این امواج را آنتن های بشقابیبزرگ یا ایستگاه های زمینی به ماهواره های مرتبط با شبکۀ بین المللی می فرستند.
شبکۀ دیجیتال خدمات یکپارچه. شبکۀ دیجیتال خدمات یکپارچه(آی اِس دی اِن) برقراری ارتباط از طریق تلفن تصویری و نمابر را با کیفیت بالا امکان پذیر می کند. نخستین مرکز بزرگ مقیاس از این دست در ژاپن آغاز به کار کرد (۱۹۸۸). در این سیستم، داده های صوتی و تصویری به سیگنال های دیجیتال تبدیل و از طریق خط انتقالی منفردی ارسال می شوند. کابل های فیبر نوری جایگزین مناسبی برای کابل های مسی تلفن اند. در این کابل ها، سیگنال های مخابراتی به صورت دیجیتال و به شکل پالس های نور لیزری ارسال می شوند.
اِرتِباطات راه دور
برقراری ارتباط بین فواصل طولانی، معمولاً با وسایل الکترونیکی. ارتباط صوتی راه دور از ۱۸۷۶ و با پیش گامی دانشمند اسکاتلندی، اَلگزاندر گراهام بل، و اختراع تلفن آغاز شد. اکنون برقراری ارتباط تلفنی بین المللی از طریق کابل تلفن یا ماهواره یا شبکه های میکروویو، با امکان بیش از ۱۰۰هزار مکالمۀ هم زمان و برقراری چندین کانال تلویزیونی ماهواره ای امکان پذیر است.تاریخچه. نخستین سیستم های مکانیکی ارتباط راه دور سمافور و هلیوگراف یا تلگراف نوری بود که در آن از بازتاب نور خورشید استفاده می کردند. این سیستم ها در اواسط قرن ۱۹ اختراع شدند، اما پیش درآمد عصر ارتباط راه دور را باید تلگراف برقی دانست. نخستین دستگاه تلگراف کارآمد را ویلیام کوک و چارلز ویتستون در بریتانیا اختراع کردند (۱۸۳۷). شرکت های راه آهن از این اختراع بهره بردند. در ایالات متحده امریکا، ساموئل مورس رمزی برای ارسال سیگنال اختراع کرد که به الفبای مورس شهرت یافت و هنوز هم از آن استفاده می کنند. اختراع دیگر او دستگاه تلگراف ثبات بود که برای نخستین بار در ۱۸۵۱، بین فرانسه و انگلستان کاربرد تجاری پیدا کرد. بعد از آن که هاینریش هرتز، فیزیک دان آلمانی، امواج الکترومغناطیسی را کشف کرد، گولئیلمو مارکونیِ ایتالیایی نوعی تلگراف بی سیم اختراع کرد که پیش درآمد ساخت رادیو بود. مارکونی در ۱۸۹۹ بین انگلستان و فرانسه، و در ۱۹۰۱، بین دو سوی اقیانوس اطلس ارتباط بی سیم برقرار کرد. در سیستم های مدرن تلگراف، از دستگاه های تله پرینتر (دورچاپگر) برای ارسال پیام های رمزگذاری شده در طول خطوط ارتباطی استفاده می کنند. دستگاه های تلگراف امروزی ماشین هایی اند که با صفحه کلید کار می کنند و رمز پنج رقمی باودات را انتقال می دهند. تله پرینتر دریافت کننده به صورت خودکار پیام را چاپ می کند. نسخۀ مدرن تلگراف پست الکترونیکی است که در آن پیام به شیوۀ الکترونیکی و از طریق شبکه های ارتباطی، مانند اینترنت، از یک رایانه به رایانه دیگر فرستاده می شود.
ماهواره های مخابراتی. روش اصلی انتقال مکالمات راه دور در خشکی، استفاده از امواج میکروویو است. عیب اصلی ارتباط صوتی راه دور از این طریق آن است که انتقال فقط به خط مستقیم و از دکلی به دکل دیگر امکان پذیر است. این روش در دریا کارآیی ندارد. آرتور سی کلارک، نویسندۀ داستان های علمی ـ تخیلی، در ۱۹۴۵ برای این مشکل راه حلی عرضه کرد. او پیشنهاد کرد سیستمی از ماهواره های مخابراتی در مداری به شعاع ۳۵,۹۰۰ کیلومتر بر فراز خط استوا ایجاد شود و این ماهواره ها دقیقاً هرساعت یک بار زمین را دور بزنند. بنابراین، همواره به نظر می رسد که در آسمان ثابت اند. اکنون چنین سیستمی در حال کار است و اینتل ست از آن بهره برداری می کند. این ماهواره ها را ماهواره های زمین ایستا (سینکوم) می نامند. نخستین ماهواره، سینکوم ۲، در ژوئیۀ ۱۹۶۳ از پایگاه کیپ کاناورال با موفقیت به فضا پرتاب شد. اکنون بسیاری از این ماهواره ها در فضا در حال گردش به دور زمین اند و روی ناحیه هایی با حجم تبادل پیام بسیار، مانند اقیانوس اطلس، اقیانوس هند، و اقیانوس آرام، متمرکزند. ارتباطات تلفنی، تلگرافی، و تلویزیونی هم زمان با امواج رادیویی فرکانس بالا برقرار می شود. این امواج را آنتن های بشقابیبزرگ یا ایستگاه های زمینی به ماهواره های مرتبط با شبکۀ بین المللی می فرستند.
شبکۀ دیجیتال خدمات یکپارچه. شبکۀ دیجیتال خدمات یکپارچه(آی اِس دی اِن) برقراری ارتباط از طریق تلفن تصویری و نمابر را با کیفیت بالا امکان پذیر می کند. نخستین مرکز بزرگ مقیاس از این دست در ژاپن آغاز به کار کرد (۱۹۸۸). در این سیستم، داده های صوتی و تصویری به سیگنال های دیجیتال تبدیل و از طریق خط انتقالی منفردی ارسال می شوند. کابل های فیبر نوری جایگزین مناسبی برای کابل های مسی تلفن اند. در این کابل ها، سیگنال های مخابراتی به صورت دیجیتال و به شکل پالس های نور لیزری ارسال می شوند.
wikijoo: ارتباطات_راه_دور