ارتباء. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) دیده بانی کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ). || بر بلندی برآمدن. || از بالا بزیر نگریستن. || مطلع گردیدن بر چیزی. ( منتهی الارب ). || چشم داشتن. ( زوزنی ) ( منتهی الارب ).
