ارتاقی. [ اُ ] ( حامص ) بازرگانی. تجارت با سرمایه دیگران. مضاربة : مردی مسن ... بحضرت او آمد و دویست بالش زر التماس کردبه ارتاقی. ( جهانگشای جوینی ). و شریف و وضیع بحمایت ارتاقی تمسک جسته و از بسیاری آن زیردستان خسته. ( جهانگشای جوینی ). شخصی بود سید از چرغ بخارا... از قاآن به ارتاقی بالش گرفته بود... ( جهانگشای جوینی ).
