اربیوم

دانشنامه عمومی

اربیوم ( Erbium ) از عنصرهای شیمیایی جدول تناوبی در دسته لانتانیدها است. نشانه کوتاه آن Er و عدد اتمی آن ۶۸ است. اربیم خالص، فلز جامد نقره ای است. اربیم طبیعی همواره در ترکیب با سایر عناصر مشاهده می شود. این عنصر، جزء عنصرهای خاکی کمیاب است که برای اولین بار همراه با چند عنصر دیگر در کانی گادولینیت در منطقه ایتربی سوئد، یافت شده است.
یون اربیم به دلیل داشتن ویژگی های فلورسنت در برخی کاربردهای لیزری به کار می رود. شیشه ها یا بلورهای اربیم دار را می توان در تقویت کننده های نوری به کار برد. یون اربیم، نوری با طول موج ۱۵۳۰ نانومتر تابش می کند. طول موج ۱۵۵۰ نانومتر در مخابرات نوری اهمیت خاصی دارد؛ زیرا در این طول موج، کمترین افت در فیبرهای نوری استاندارد یک حالته ایجاد می شود.
اربیم در ۱۸۴۱ توسط کارل موساندر کشف شد. [ ۳] موساندر ایتریا را از کانی گادولینیت جدا و به سه بخش تقسیم نمود که نام این بخش ها را اربیا، تربیا و ایتریا نهاد. او عنصر جدید را از روی نام روستای ایتربی که کانی از آنجا گرفته شده بود، نام گذاری کرد. البته موساندر و سایر شیمی دانان تا مدت زیادی نتوانستند اربیم خالص را به دست آورند. در ۱۹۳۴، کلم و بومر با کاهش کلرید اربیم بدون آب با بخار پتاسیم، موفق به تولید اربیم خالص شدند. [ ۴]
اربیم، عنصری سه ظرفیتی است. شکل خالص آن، فلزی نرم و در عین حال، در مجاورت هوا پایدار است و برخلاف بعضی عناصر خاکی کمیاب دیگر، به سرعت اکسید نمی شود. نمک های اربیم به رنگ صورتی هستند و خطوط طیف جذبی آن در محدوده نور مرئی، فرابنفش و نزدیک فروسرخ قرار دارند. اربیم هیچ نقش زیست شناختی شناخته شده ای ندارد، ولی ممکن است بر سوخت و ساز بدن تأثیر بگذارد. [ ۵]
اربیم در دمای پایین تر از ۱۹ کلوین فرومغناطیس، بین ۱۹ و ۸۰ کلوین پادفرومغناطیس و در دمای بالاتر از ۸۰ کلوین پارامغناطیس است. [ ۶]
اربیم در مجاورت هوا به آهستگی کدر می شود و به اربیم اکسید تبدیل می شود:
هم چنین با آب سرد به آهستگی و با آب گرم به سرعت واکنش می دهد و اربیم هیدروکسید، ساخته می شود:
اربیم فلزی می تواند با همه هالوژن ها واکنش انجام دهد که فلوئورید آن، صورتی رنگ و ترکیب آن با سایر هالوژن ها بنفش است:[ ۷]
M می تواند کلر، برم یا ید باشد.
اربیم طبیعی، شش ایزوتوپ پایدار دارد که اربیم - ۱۶۶، فراوان ترین ایزوتوپ آن ( با فراوانی نسبی ۳۳٫۵٪ ) است. تاکنون ۲۹ ایزوتوپ پرتوزای آن شناخته شده اند که پایدارترین آنها، اربیم - ۱۶۹ با نیم عمر ۹٫۴ روز و اربیم - ۱۷۲ با نیم عمر ۴۹٫۳ ساعت می باشند. عدد جرمی ایزوتوپ های اربیم در بازه ۱۴۳ و ۱۷۷ است. فراوان ترین شکل واپاشی در ایزوتوپ های سبک تر از اربیم - ۱۶۶، جذب الکترون و در ایزوتوپ های سنگین تر، واپاشی بتا است. بنا بر این، محصول واپاشی در ایزوتوپ های سبک تر، هولمیم ( با عدد اتمی ۶۷ ) و در ایزوتوپ های سنگین تر، تولیم ( با عدد اتمی ۶۹ ) است. [ ۸]
عکس اربیومعکس اربیومعکس اربیومعکس اربیوم
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

اِرْبیوم (erbium)
عنصری فلزی، نرم، به رنگ خاکستری جلادار، از مجموعۀ لانتانیدها، با نماد Er، عدد اتمی ۶۸، و جرم اتمی نسبی ۱۶۷.۲۶. با عنصر ایتریوم یا به صورت بخش کوچکی از کانیهای گوناگون یافت می شود. در۱۸۴۳، کارل موساندر (۱۷۹۷ـ۱۸۵۸) آن را کشف کرد و آن را به نام شهر ایتربیِ سوئد نامید. اولین بار مجموعۀ لانتانیدها (عناصر خاکی کمیاب) را در نزدیکی این شهر پیدا کردند. از ۱۹۸۷ تاکنون، اربیوم برای تقویت پالس های داده در فیبرهای نوری به کار می رود و انتقال سریع تر داده ها را ممکن می کند. یون های اربیوم در فایبرگلاس، که براثر نور فروسرخ (مادون قرمز) باردار شده اند، به سبب تقویت پالس های داده ها و ضمن حرکت در امتداد الیاف، انرژی گسیل می کنند.

پیشنهاد کاربران

بپرس