اِرْبِلی، بهاءالدین ابوالحسن علی ( ـ۶۹۲ق)
محدّث و ادیب و منشی شیعی عراقی. از سید جلال الدین عبدالحمید بن فخار موسوی و سید ابن طاووس حلّی روایت کرده است. در بغداد، منصب دیوانی داشت. اثر معروفش کشف الغُمّة فی معرفة الائمة است (۶۸۷ق). اشعار او دربارۀ اهل بیت (ع) در این کتاب آمده است.
محدّث و ادیب و منشی شیعی عراقی. از سید جلال الدین عبدالحمید بن فخار موسوی و سید ابن طاووس حلّی روایت کرده است. در بغداد، منصب دیوانی داشت. اثر معروفش کشف الغُمّة فی معرفة الائمة است (۶۸۷ق). اشعار او دربارۀ اهل بیت (ع) در این کتاب آمده است.