ارایه انتن

آرایه آنتن. آرایه آنتن ( به انگلیسی: Antenna array ) یا آنتن آرایه ای ( به انگلیسی: array antenna ) مجموعه ای از چندین آنتن متصل به هم است که برای فرستادن یا دریافت امواج رادیویی، به عنوان یک آنتن واحد کار می کنند. آنتن های منفرد ( که معمولاً المان یا عنصر نامیده می شوند ) معمولاً توسط خطوط تغذیه به یک گیرنده یا فرستنده متصل می شوند که برق را به المان های موجود با رابطه فاز خاص تغذیه می کنند. امواج رادیویی منتشر شده توسط هر کدام از آنتن ها با هم ترکیب و برهم نهی می شوند، یعنی با هم جمع می شوند ( تداخل سازنده ) و قدرت تابش را در جهت مورد نظر افزایش می دهند، و همدیگر را خنثی می کنند ( تداخل مخرب ) و قدرت تابش را در سایر جهات کاهش می دهند. به همین ترتیب، آنتن های آرایه ای زمانی که به عنوان گیرنده عمل می کنند، جریان های فرکانس رادیویی جداگانه، از آنتن های جداگانه، در گیرنده با رابطه فاز صحیح ترکیب می شوند، تا سیگنال های دریافت شده از جهات مورد نظر را افزایش دهند و سیگنال ها را از جهت های نامطلوب لغو کنند. آنتن های آرایه ای پیچیده تر ممکن است دارای چندین ماژول فرستنده یا گیرنده باشند که هر کدام به یک عنصر آنتن یا گروه دیگر از عناصر متصل هستند.
یک آرایه آنتن، نسبت به یک عنصر منفرد، می تواند به بهره ( هدایت پذیری ) بالاتری، یعنی یک پرتوی باریک تر از امواج رادیویی برسد. به طور کلی، هرچه از تعداد عناصر جداگانه آنتن بیشتری استفاده شده باشد، بهره بیشتر و باریک تر می شود. برخی از آرایه های آنتن ( مانند رادارهای آرایه ای فازی نظامی ) از هزاران آنتن منفرد تشکیل شده اند. از آرایه ها می توان برای دستیابی به بهره بیشتر، ایجاد تنوع در مسیر ( که مایمو نیز نامیده می شود ) [ ۱] که قابلیت اطمینان ارتباطی را افزایش می دهد، لغو تداخل از جهت های خاص، هدایت پرتوی رادیویی به صورت الکترونیکی به جهت های مختلف و جهت یابی رادیویی ( RDF ) استفاده کرد. [ ۲]
اصطلاح آرایه آنتن معمولاً به معنای یک آرایه تحریک شده است که شامل چندین عنصر یکسان تحریکی است که همه به یک گیرنده یا فرستنده متصل شده اند. یک آرایه پارازیتی شامل یک عنصر تحریکی منفرد است که به خط تغذیه متصل شده است، و سایر عناصری که عنصر پارازیتی نامیده نمی شوند. آرایه پارازیتی گاهی آنتن یاگی - اودا نیز خوانده می شود.
آرایه فازی معمولاً به معنی یک آرایه اسکن شده به روش الکترونیکی است؛ یک آنتن آرایه ای فعال که در آن هر عنصر از طریق یک تغییردهنده فاز به گیرنده یا فرستنده نصب می شوند که توسط یک رایانه کنترل می شود. پرتو امواج را به طور الکترونیکی و آنی و بدون حرکت دادن آنتن ها می توان به هر سمت دلخواه هدایت و متمرکز کرد. با این حال گاهی از اصطلاح «آرایه فازی» برای اشاره به آرایه آنتن های معمولی استفاده می شود. [ ۲]