آران ای بلند غیرکدکننده. آران ای های بلند غیرکدکننده ( به انگلیسی: Long non - coding RNA ) ( ncRNAهای بلند، lncRNA ) نوعی آران ای است که به عنوان رونوشت هایی با طول بیش از ۲۰۰ نوکلئوتید می باشند که به پروتئین ترجمه نمی شوند. [ ۲] با این تعریف می توان آران ای های بلند غیرکدکننده را از آران ای های کوچک غیرکدکننده مانند میکرو آران ای ها ( miRNAها ) ، آران ای های مداخله کننده کوچک ( siRNAها ) ، آران ای های کوچک هسته ای و سایر آران ای های کوتاه تمیز داد. [ ۳]
در سال ۲۰۰۷، یک مطالعه نشان داد که تنها یک پنجم ژنوم انسان به رونوشت های کد کننده پروتئین رونویسی می شود، [ ۴] که نشان دهنده این بود که توالی های غیرکد کننده حداقل چهار برابر توالی های آران ای های کد کننده می باشد. پروژه های توالی یابی دی ان ای مکمل ( cDNA ) در مقیاس بزرگ مانند FANTOM پیچیدگی های رونویسی را نشان دادند. پروژه FANTOM3 حدود ۳۵۰۰۰ رونوشت غیرکد کننده را از ۱۰۰۰۰ لکوس جداگانه مشخص کرد که بسیاری از مشخصات mRNAها، از جمله کلاهک گذاری '۵، پیرایش، و پلی آدنیلاسیون هستند، اما چارچوب خوانش باز ( ORF ) کمی دارند یا ندارند. [ ۵] در حالی که فراوانی ncRNAهای طولانی پیش بینی نشده بود، این تعداد یک برآورد پایین تر محافظه کارانه را نشان می دهد، زیرا بسیاری از رونوشت های تکی و رونوشت های غیر پلی آدنیله را حذف کرده است ( بیش از ۴۰٪ از رونوشت ها غیرآدنیله هستند ) . [ ۶] با این حال، بدون تردید شناسایی ncRNAهای موجود در این کتابخانه های cDNA چالش برانگیز است، زیرا تشخیص رونوشت های کدکنندهٔ پروتئین ها از رونوشت های غیرکد کننده دشوار است. مطالعات زیادی نشان داده اند که بیضه ها، [ ۷] و بافت های عصبی بیش ترین مقدار آران ای های غیر رمزگذار را از هر نوع بافت دیگری بیان می کنند. [ ۸] با استفاده از پروژهٔ FANTOM5 حدود ۲۷۹۱۹ RNAهای بلند غیرکد کننده در بافت ها و نمونه های مختلف انسانی شناسایی شده است. [ ۹]
به طور کمی، lncRNAها حدود ۱۰ برابر فراوانی کمتری از mRNA در یک جمعیت از سلولی نشان می دهد، [ ۱۰] [ ۱۱] و تغییرات بیانی lncRNA از یک سلول به سلول دیگر نسبت به ژن های کد کننده پروتئین زیاد می باشد. [ ۱۲] به طور کلی، اکثریت ( حدوداً ۷۸ درصد ) lncRNAها به صورت مختص بافتی بیان می شوند که این مقدار در mRNAها تنها ۱۹ درصد می باشد. علاوه بر ویژگی مختص بافتی بالای آن ها، lncRNAها در مراحل مختلف تکوین نیز به صورت کاملاً اختصاصی بیان می شوند. [ ۱۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۲۰۰۷، یک مطالعه نشان داد که تنها یک پنجم ژنوم انسان به رونوشت های کد کننده پروتئین رونویسی می شود، [ ۴] که نشان دهنده این بود که توالی های غیرکد کننده حداقل چهار برابر توالی های آران ای های کد کننده می باشد. پروژه های توالی یابی دی ان ای مکمل ( cDNA ) در مقیاس بزرگ مانند FANTOM پیچیدگی های رونویسی را نشان دادند. پروژه FANTOM3 حدود ۳۵۰۰۰ رونوشت غیرکد کننده را از ۱۰۰۰۰ لکوس جداگانه مشخص کرد که بسیاری از مشخصات mRNAها، از جمله کلاهک گذاری '۵، پیرایش، و پلی آدنیلاسیون هستند، اما چارچوب خوانش باز ( ORF ) کمی دارند یا ندارند. [ ۵] در حالی که فراوانی ncRNAهای طولانی پیش بینی نشده بود، این تعداد یک برآورد پایین تر محافظه کارانه را نشان می دهد، زیرا بسیاری از رونوشت های تکی و رونوشت های غیر پلی آدنیله را حذف کرده است ( بیش از ۴۰٪ از رونوشت ها غیرآدنیله هستند ) . [ ۶] با این حال، بدون تردید شناسایی ncRNAهای موجود در این کتابخانه های cDNA چالش برانگیز است، زیرا تشخیص رونوشت های کدکنندهٔ پروتئین ها از رونوشت های غیرکد کننده دشوار است. مطالعات زیادی نشان داده اند که بیضه ها، [ ۷] و بافت های عصبی بیش ترین مقدار آران ای های غیر رمزگذار را از هر نوع بافت دیگری بیان می کنند. [ ۸] با استفاده از پروژهٔ FANTOM5 حدود ۲۷۹۱۹ RNAهای بلند غیرکد کننده در بافت ها و نمونه های مختلف انسانی شناسایی شده است. [ ۹]
به طور کمی، lncRNAها حدود ۱۰ برابر فراوانی کمتری از mRNA در یک جمعیت از سلولی نشان می دهد، [ ۱۰] [ ۱۱] و تغییرات بیانی lncRNA از یک سلول به سلول دیگر نسبت به ژن های کد کننده پروتئین زیاد می باشد. [ ۱۲] به طور کلی، اکثریت ( حدوداً ۷۸ درصد ) lncRNAها به صورت مختص بافتی بیان می شوند که این مقدار در mRNAها تنها ۱۹ درصد می باشد. علاوه بر ویژگی مختص بافتی بالای آن ها، lncRNAها در مراحل مختلف تکوین نیز به صورت کاملاً اختصاصی بیان می شوند. [ ۱۳]
wiki: آران ای بلند غیرکدکننده