( آرامگاه حافظ ) در زمان کریم خان زند مقبره ای بر تربت حافظ ساختند و آن تا عهد رضاشاه بر قرار و عبارت بود از دیوانی دو رو مشتمل بر چهار ستون سنگی بزرگ و یک ردیف حجرات . چون این بنا رو به خرابی نهاده بود در سال ۱۳۱٠ ه. ش آنرا خراب کردند و بعد ها در سال ۱۳۱۴ه. ش ساختمان جدیدی را آغاز کردند که در سال ۱۳۱۶ بپایان رسید . بجاتی چهار ستون سابق شانزده ستون بزرگ از سنگ محکم افراشته شد و بر سر مقبره نیز گنبدی بر هشت پایه سنگین استوار گردید . بعض ابیات خواجه بخط ثلث بر روی کاشی ظریف در و دیوار آرامگاه را زینت می بخشد . نقشه این بنا را گدار فرانسوی طرح کرده و آن به اهتمام مرحوم علی ریاضی رئیس فرهنگ فارس و معماران و سنگ تراشان و کاشی کاران شیراز بپایان رسید.
